Ենթադրենք՝ հանրաքվեի արդյունքները վիճարկվեն ՍԴ–ում, այդ դեպքում ինչպե՞ս պետք է վճիռ կայացնի մի մարմին, որի ղեկավարը շահագրգիռ կողմ է եղել սահմանադրական փոփոխությունների գործընթացում։

Թե ինչ է սպասվում պատերազմող Հայաստանին, եթե ներդրվի խորհրդարանական–«գենսեկական» մոդելը, չենք ուզում ենթադրություններ ու կանխատեսումներ անել։ Կապրենք՝ կտեսնենք։

Եթե ոմանք անկեղծորեն են համոզված, որ Տիգրան Սարգսյանի միջազգային կապերը Մոսկվան ուզում է օգտագործել, ու դրա համար է Տիգրանը պաշտոն ստացել ԵՏՄ–ում, ապա դա կլինիկական դեպք է։

Դավիթ Հարությունյանը հստակ ցույց է տալիս վերարտադրման նոր մոդելը, ինչն առանց կառավարման գործող մոդելը փոխելու անհնար կլիներ իրագործել:

Դատելով ամենից՝ որոշվել է արհեստականորեն պահել ՀՀ դրամի փոխարժեքը «ուժեղ» մակարդակի վրա, որպեսզի, իբր, խուսափեն ինֆլյացիայից։

Արա Աբրահամյանի դեմ կիրառվում են «սև» տեխնոլոգիաներ։ Տարածվում են իրարամերժ տեսակետներ։ Բ26–ն իր պահվածքով ցույց է տալիս, թե իրականում ինչն ինչոց է։

Դատելով Սարգսյանի քայլերից՝ սահմանադրական հանրաքվեի արդյունքները «խփելուց» հետո Հովիկ Աբրահամյանը հեռացվելու է վարչապետի պաշտոնից։

Տնաբույծ բոլոր «արևմտամետների» վերջին հանգրվանը ԵՏՄ–ն է կամ էլ Բաքուն։ Նայած՝ ում մոտ ինչպես ստացվի։

Եթե ոմանց կարծիքով Փերինչեքի հաղթանակը մեզ համար բարոյական հաղթանակին համարժեք բան է, ապա սա «նախաձեռնողականության» հերթական դրսևորումներից է։

Արա Աբրահամյանն ընդամենը ինդիկատոր է։ Նա ակամայից ցույց է տալիս, թե ինչ օրն է գցել Սերժ Սարգսյանը Հայաստանին, ու դեռ ինչեր է ուզում անել։

Իրենց ապրուստի ճոխությանը հարիր ճոխ վերարտադրություն են նախատեսում: Ժողովուրդը չի կարող ըստ հարկի չգնահատել այս ցինիզմը` մոտ երկու միլիարդանոց հանրաքվեին պատասխանելով նույնքան ճոխությամբ:

Երբ տեսնում են, որ ամեն անգամ մի բան խանգարում է «Միստր Ֆիքսի» պլաններին, նյարդայնանում են և սկսում աջուձախ կծոտել։

Հիմա կարող է փողի աղբյուր բացվել դրսից, այն էլ՝ Պուտինի «դաբրոյի» քողի տակ։ Բա ո՞նց այսքանից հետո հանգիստ քնի Սերժ Սարգսյանը։

Բ26–ը դավաճանությունն է դրել իր վարած քաղաքականության հիմքում։ Դավաճանություն և փող։ Դավաճանի՛ր և կվճարվես. ահա՛ սրանց կարգախոսը։

Շահնազարյանը նոր Սահմանադրությանը տված իր գնահատականով ցույց տվեց, որ որոշել է «երկուսը մեկում» տարբերակով ծառայել իշխանություններին։

Միայն զարմանալի է, թե ինչու էր մեծ պոետը` Չարենցը, 1920-ականների սկզբին զայրացած գրում «Դաշնակ շների» մասին՝ գոչելով` «Օ՜, դուք ողբալի պնակալեզներ», երբ այսօր Դաշնակցությունը կրծքով պաշտպանում է «Վերջի բոլշեւիկին»:

Թե քանի հոգու Նիկոլը կկարողանա համոզել, որ ինքն «ինստիտուցիոնալ ընդդիմադիր» է, այլ ոչ թե «ինստիտուցիոնալ հաճախորդ», թողնենք Ահարոն Ադիբեկյանի «սոցհարցումներին»։

Եթե պարզվի, որ կաշառք եղել է, ապա Ռուբեն Հայրապետյանին ծանր ժամանակներ են սպասվում։ ... Էդ սրիկա ալբանացի լրագրողներն էլ գրում են, բայց մանրամասները չեն ներկայացնում, որ մարդ բան հասկանա։