Երեկ «Ելք» դաշինքի և հատկապես Նիկոլ Փաշինյանի համար քաղաքական կոմերցիայի տեսանկյունից շատ արդյունավետ օր էր, քանզի ԱԺ-ում քննարկվում էր ՀՀ կառավարության ծրագիրը:

Հանրության մեծ մասին թողել են հարկեր ու տուրքեր տալու, ինչպես նաև հայրենիքի համար կռվելու և զոհվելու պարտականությունները, իսկ իրենց պահել են փողերն ու կայֆերը:

«Ռեյտինգային» կոչված ընտրակարգի միջոցով ընտրակաշառքը «լեգիտիմացվեց»: Այս տարվա ապրիլին ընտրությունների միջոցով բան փոխելու հնարավորության վրա մեծ «խաչ» քաշվեց:

Իշխանությունները հաղթել են Հայաստանի հանրությանը և ընդդիմություն են ստացել ի դեմս Ադրբեջանի, որին 10.000 դրամով չեն կարող կաշառել, որին չեն կարող հաճախորդացնել:

Բ26-ն իր հաշիվները 10.000 դրամով փակել է հանրության հետ և զբաղված է բացառապես մուտիլովկաներով՝ վասն վերարտադրության, վասն «Աթոռ-2040» ծրագրի կյանքի կոչման:

Նա նոր բան չի ասել, բայց քանի որ դեսպանի կարգավիճակով է ասել, նյարդայնացրել է իշխանություններին: Վերջիններս դրսից եկող ամեն մի փռշտոցի ձայնից վախենում են և դա է պատճառը, որ խառնվել են իրար:

Բ26-ը «նագլի» խասիաթ ունի:

Ունենք տնտեսաքաղաքական փտած վերնախավ և հոգնած հասարակություն:

2015-ից մեկնարկած ներքաղաքական գործընթացն իր ավարտին կհասնի, ավելի ճիշտ՝ ցիկլը կփակվի 2018-ին: Թե ինչպես դա տեղի կունենա և ինչպիսի արդյունք կարձանագրվի, կախված է մի շարք հանգամանքներից:

Նման «հաղթանակը» ավելի մեծ վնաս է հասցնում ժողովրդի առողջությանը, որը նորից հայտնվում է ՀՀԿ-ի գերության մեջ ու դեռ հարց է՝ ծխելն է մահացու, թե «նժդեհականության» ճիրաններում դեպրեսիվ թպրտալը։

Փողի դիմաց պետական դահլիճների տնօրենները ում առջև ասես կարող են բացել իրենց դռները։

Չնայած ժողովրդական արտիստի կոչում ստանալու համար իրենց պատեպատ խփող մարդիկ ապահովված են, բայց դե, շատ են ուզում, որ պետության հաշվին լինի իրենց թաղումը:

Այդ 17 հոգուն մի քանի սենյակ տրամադրեք Մելիք-Ադամյան փողոցում գտնվող պարտիայի կենտրոնական գրասենյակում:

Մրցանակաբաշխություններ, տոնական շոուներ և...անտերություն Զինված ուժերում:

Ընտրակաշառքի հարցն ունի իրավական, բարոյական, հոգեբանական (ստոկհոլմյան սինդրոմ) ու քաղաքական կողմ: Մեզ ավելի շատ հարցի քաղաքական կողմն է հետաքրքրում:

Այս ամենը չէի գրի, եթե չլսեի Սերժ Սարգսյանի վերջին ելույթը:

Ընտանիքներով քոչել են, ու երեխա չկա, դպրոցները աշակերտներ չունեն:

2018-ի ապրիլից Սերժ Սարգսյանի նախագահական լիազորություններն ավարտվում են: Իսկ առանց ՀՀ նախագահի լիազորությունների՝ ՀՀԿ նախագահը լրիվ այլ բան է՝ այդտեղից բխող բոլոր հետևանքներով: