Իրավաբան Ալեն Սիմոնյանը Ֆեյսբուքի իր էջում մի քանի հարց է ուղղել երկրի իշխանությանը։

Զարուհի Հովհաննիսյանը բանաստեղծություն է նվիրել ՀՀ նախագահ Սերժ Սարգսյանին

2008-2011թթ գումարային գնաճը։ Այս դեպքում ստացվում է մոտ 34%։ Նշանակում է, որ կարելի է նաև բյուջեի անկումը գնահատել մոտ 14%։

Արեգ Գևորգյան. «Սերժ Սարգսյանն ու նրա ղեկավարած Հանրապետականն այսօր գործով ցույց տվեցին իրենց տղամարդկության աստիճանը»;

«Ժողովրդի և քաղաքական ուժերի մոտ պահանջ կա հասարակական համախմբման և համակարգային լուրջ փոփոխություններ ենթադրող օրակարգի հիման վրա միասնական ուժերով, ինչու չէ՝ նախագահական ընտրություններին նաև միասնական թեկնածուով երկիրը դուրս բերել ծանր վիճակից»:

Լուլու. «Պատկերացնում եմ՝ եթե ՀՀԿ-ն կազմակերպեր ուսանողների տոնին նվիրված էդ համերգը...»։

Լուսինե Հովհաննիսյան. «Նախքան Ուրուգվայի խորհրդարանի ներկայացուցիչների պալատի նախագահ Խավիեր Օրիկոյի Ղարաբաղ գալը, մեզնից ոչ ոք չգիտեր, որ Ղարաբաղն ու Ուրուգվայը շատ ընդհանուր բաներ ունեն»։

«ՆեոԳեղամյանները իրենց ստրկամտությունը և ծախվածությունը իշխանություններին նույնիսկ չեն թաքցնում, փորձում են մարդկանց հուսախաբ անել, ստիպելով մարդկանց մտածել, թե քաղաքական պրոցեսները «խաղ են և ս ամեն ինչ որոշված է»։

«ԿԳ նախարարը պարտավոր էր ավելի ուշադիր վերլուծել ու հասկանալ, որ 2600 ՀՀ քաղաքացիների կարծիքը ծաղրի առարկա չի կարող հանդիսանալ, որքան էլ որ հարցման արդյունքները դեմ են իր և իր թիմակիցների իղձերին ու ցանկություններին»:

«Կախարդական կերպով է աշխատում Երևանի «Ջրմուղ» կոչված ընկերությունը: Ամսեամիս ավելացող վարձավճարը տարօրինակ էր թվում ինձ, իսկ մի անգամ, երբ ամբողջ հուլիս-օգոստոս-սեպտեմբերը մեծամասամբ Երևանում չէինք, իսկ փոստում «Ջրմուղը» ջրի վարձավճարը գանձում էր նախորդ ամիսների նման, էլ չդիմացա, որոշեցի ստուգել»։

Արեգ Գևորգյան. «եթե Կորյուն Նահապետյանին անհանագստացնում է ՀԱԿ-ի հայտնած դիրքորոշումը դատարանների քաղաքական պատվեր կատարելու վերաբերյալ, ապա խորհուրդ կտամ նրան ի նշան բողոքի դիմել նորմալ քայլի՝ կարել բերանը և կտրել, օրինակ՝ ականջները»։

Էդիկ Անդրեասյան. «Եթե քաղաքական գործիչը կարող է լինել դատարկ դհոլ, ապա կարող է լինել նաև՝ միացրած արդուկ:»

Աղվան Վարդանյան. «Ներքին այդ անկազմակերպվածությունը, միասնական թիմի բացակայությունը, կառավարության ներսում մի քանի խմբավորումների գոյությունը, գրեթե վստահաբար, իրական պրոբլեմ է, որից տուժել ու տուժելու են մեր հասարակությունն ու պետությունը»։

Արեգ Գևորգյան. «Այս պահին ընդդիմության դեմ պայքարելը հավասար է դավաճանության սեփական ժողովրդի նկատմամբ: Այդպիսի գործելակերպը որևէ արդարացում չունի: Տարբերություն չկա, թե ինչից դրդված կարելի է սա անել. ծախված լինելու, թե միամտության: Կարևորը, որ հասցված վնասը նույնն է»:

Հարութ Սասունյան. «Հատկապես հաճելի է տեսնել քաղաքական պաշտոնների համար պայքարող ռեկորդային թվով ամերիկահայերի, որոնցից շատերը հաղթել են իրենց համապատասխան մրցապայքարում»։

Վահե Էնֆիաջյան. «Բարոյահոգեբանական և արդարության ոտնահարման այնպիսի մակարդակ է տիրում մեր երկրում, որ տնտեսվարող սուբյեկտներն են արտագաղթում, որի արդյունքում ավելի են շատանում գործազուրկները և երկրից արտագաղթողների բանակը»։

«Ցանկանում եմ ներկայացնել հանրությանը այն պարզ իրավիճակը, որի առթիվ շոուների սիրահար երիտասարդ պատգամավորուհի Զարուհի Փոստանջյանը սեփական գործը ոչ պատշաճ կերպով կատարելու և արդյունքում տապալելու մեղքը փորձում է բարդել ինձ վրա»:

Ստեփան Դանիելյան. «Աչքիս հեղափոխություն է հասունանում, սողունի կերպով գաղափարը գալարվելով տարածվում է և ինչպես նման դեպքերում, այդ բառն արտասանվում է շշուկով, կասկածանքով, հետո տարակուսանքով, հետո..... Իմիջիայլոց Բաստիլի գրավումը շատ պատահական, չնախատեսված դեպք է եղել, սակայն այն ծնող պատճառները` հիմնավորված և սպասված: Այդ պատահականությունը ուղակի ազդանշան էր, չպլանավորված...»։