Էդուարդ Սարիբեկյան. «Իրադարձությունների զարգացումներից արդեն ամիսներ անց, երբ Օսկանյանի «գործն» աստիճանաբար միջազգային երանգավորում է ստանում, Հայաստանի իշխանությունների ներկայացուցիչները, ճտերին կորցրած թխսի պես, սկսել են պատեպատ տալ իրենց ու իրար կրկնելով հայտարարել, թե իրավական գործընթացները չի կարելի քաղաքականացնել»։

Հարութ Սասունյան. «Սա երկրորդ մասն է երկու դեմոկրատ կոնգրեսականներ Հովարդ Բերմանի և Բրեդ Շերմանի միջև ծավալված բանավեճի, որը կայացել էր Էնսինո քաղաքի Ֆերահյան դպրոցի Ավետիսյան դահլիճում սեպտեմբերի 29-ին»։

Թաթուլ Հակոբյան. «Հայաստանի գլխավոր դատախազին քրիստոնեաբար (քանի որ նրան հաճախ եմ տեսնում եկեղեցիների մոտ) խնդրում եմ այլևս իմ շահերը չպաշտպանել Վարդան Օսկանյանի «ոտնձգություններից»»:

Ստեփան Դանիելյան. «Երկրորդ հռետորական հարցը` ինչքան մանր պետք է լինել, որ իջնել արդեն տաքսիների միջոցով մարդկանց քցելու աստիճանի, այն էլ Հայաստան առաջին անգամ ոտք դնողների առաջին քայլի հաշվին, երբ ստեղծվում է առաջին տպավորությունը»:

Արտակ Աղբալյան. «Բայց այնուամենայնիվ բոլոր շանսերը ունենալով կեղծել, «առնել» ժողովրդին նրանց իշխանությունները գնացին այլ ճանապարհով `ժողովրդավարության ճանապարհով»։

«Աստղերը հիշեցնում են, որ նախագահական աթոռը զբաղեցնող անձը կոմունիստական անցյալ ունի, և ղեկավարման ընթացքում օգտագործում է կոմունիստական «շտուչկաները», ինչպես 1930-ական թվականներին Ստալինը իր հակառակորդներին ոչնչացնելու համար օգտագործում էր Գենրիխ Յագոդային և Նիկոլայ Եժովին»:

Ստեփան Մարգարյան. «Սա քաղաքական ճնշում և հալածանք է ԲՀԿ քաղաքական ուժի նկատմամբ, որը ունի ծանրակշիռ տեղ և հեղինակություն երկրում, գործունեություն է ծավալում միայն ի շահ պետականության և ժողովրդի, և որի պատգամավորական խմբակցությունը դեմ քվեարկեց կառավարության վատ ծրագրին»։

Վարդան Օսկանյան. «Կեղծվեցին ընտրությունները, և այսօր ունենք այն, ինչ ունենք: Եթե լիներ այդ հակակշիռը, այսօր մեր խորհրդարանում նման անարդարություն չէր լինի»։

Էդուարդ Սարիբեկյան. «Իսկական 37 թիվ ու իսկական «տրոյկայի» ժամանակներ են եկել: Ամենաբարձր հովանու ներքո գործեր են թխվում ու մեղադրանքներ են հնչում ու դրանց իրավացիությունը ոչ մեկին (վերևներում իհարկե) չի հետաքրքրում: Թացն էլ չորի հետ կվառեն` կգնա…»։

«Սա ոչ միայն իմ կամ ԲՀԿ-ի խնդիրն է: Սա երկրում անվիճելի ձախողումներ արձանագրած իշխանություններին հակակշռելու բոլորիս հնարավորության խնդիրն է: Դա Հայաստանի առանց այդ էլ արդեն վտանգված ապագայի խնդիրն է»:

Լիլիթ Գալստյան.«Միթե՞ խորհրդարանի սպիտակ ձեռնոցներով ընտրյալների՚ շարքում հենց Օսկանյանն է փողեր լվացողն ու դատաքննական գործընթացը խոչընդոտող տեսակը։ Ուշքի եկեք.... ինչ հեշտ է գործիք դառնալը…».

«Չափազանց կարևոր է, որ Հայաստանի քաղաքացիները կարողանան ազատ արտահայտել իրենց նախապատվություններն ու բողոքները՝ ազատ և արդար ընտրությունների միջոցով՝ միջազգային հեղինակավոր կազմակերպությունների դիտարկմամբ»:

Արմեն Հովհաննիսյան. «Ես չեմ դատավորն ու կատարածուն, բայց իմ անձնական դատարանի վերջնական անբեկանելի որոշմամբ Սերժ և Տիգրան Սարգսյաններն ու նմանատիպ աշօծյանները ցմահ աքսորվում են Կոլիմա, ու որ ոչ մի հայ հազար կիլոմետր շառավիղով չլինի»։

Մամիկոն Համբարյան. «Հարց, ո՞վ է հայաստանյան անտառների տերը: Եթե շնագայլերն են, ապա զարմանալի չէ, որ նույնիսկ անտառապահն է որսի տեղերը ցույց տալիս նրանց, ու մի հատ էլ շողոքորթող շան նման, խորովածը պատրաստելիս՝ պոչն է խաղացնում»։

Վարդան Մխիթարյան. «Եթե Սերժ Սարգսյանին եւ նրա խորհրդականներին թվում է, թե Վիկտոր Դալլաքյանով ու Արտաշես Գեղամյանով հնարավոր է հավատալ ու փոխել, ապա նրանք մոլորության մեջ են»։

Հարություն Խաչիկյան. «Առաջին հայացքից երկու տարբեր քաղաքական գործիչները. մեկը՝ կրթված ԱՄՆ–ում, երկրորդը «առաջին միլիոնը» գողացած այսպես կոչված օլիգարխ, բայց արի ու տես, որ երկուսին էլ միավորում է «Սուտլիկ որսկանի» «հայեցակարգը»»;

Հարութ Սասունյան. «Անցյալ շաբաթ ադրբեջանա-թուրքական ամերիկյան չորս կազմակերպություններ համակարգված հակահայկական քարոզչություն էին ծավալել՝ մեղադրանքների տարափ տեղալով «Hyatt Hotels» ընկերության գլխավոր գործադիր տնօրեն Մարկ Հոփլամազյանի հասցեին`»։

«Ազատ ու արդար ընտրություններ անցկացնելու Ձեր հռչակած հանձնառությունն ըստ էության կյանքի կոչելու համար անմիջապես անհրաժեշտ ենք համարում, ուստիեւ առաջարկում ենք հետեւյալ հիմնաքայլերը...»։