ՀՀ-ում Եվրամիության առաքելությունը մշտադիտարկման անվան տակ հետախուզական տվյալներ է հավաքում ՌԴ-ի և Իրանի դեմ։ Պաշտոնական Երևանը տեղեկությունները զեկուցում է Բրյուսելին:

Թռիչքաձև քայլերով Արևմուտքը փորձում է հայերին մղել արյունահեղության, որպեսզի նրանք ուղղակի անհետանան։ Ինչպես Ուկրաինայում, նույնկերպ պատրաստ է կռվել մինչև վերջին հայը։

Փաշինյանը հայ ժողովրդի պատմության մեջ կմտնի որպես մարդ, որի ակտիվ մասնակցությամբ կորսվեց Լեռնային Ղարաբաղը և հնարավոր է՝ հետագայում նաև Հայաստանի տարածքը։

Տարածաշրջանը վառոդի տակառի վիճակում է․ պայթյունի ու իրավիճակը վերահսկողությունից դուրս գալու հնարավորություն կա:

Փաշինյանը ծառայում է դրսի շահերին՝ Հայաստանի դեմ: Այս մարդու քաղաքականությունը ավանտյուրա և Հայաստանի ոչնչացման քաղաքականություն է։ 

ԼՂ-ի կարգավիճակը վերջնական որոշված չէր։ Երբ Հայաստանը ճանաչեց, որ ԼՂ-ն Ադրբեջանի մի մասն է, ստացվեց, որ մեր խաղաղապահներն արդեն գտնվում են Ադրբեջանի տարածքում։

Հայաստանում հակառուսական տրամադրություններն արհեստականորեն են բորբոքվում։ Ռուսաստանը տեսնում է Հայաստանի միջոցով Անդրկովկասում ՆԱՏՕ-ի շահերն առաջ տանելու փորձեր։

Հավաքական Արևմուտքը ԱՊՀ երկրներում փորձում է ստեղծել քաղաքական ճգնաժամերի նախադրյալներ և պայմաններ «գունավոր հեղափոխության» սցենարների իրականացման համար։

Նիկոլ Փաշինյանն Ալիևին լեգիտիմ հիմք է տվել՝ Հայաստանի վրա հարձակվելու, «անկլավները» գրավելու և Հայաստանում բազմաթիվ «Լաչինի միջանցքներ» սարքելու համար։ 

Հռոմի ստատուտի վավերացումն իսկական խուլիգանություն էր։ Նիկոլ Փաշինյանը սրում է իրավիճակը: Դա շատ վտանգավոր քայլ էր, Վլադիմիր Պուտինի դեմ կոնկրետ քայլ։

Արտատարածաշրջանային երկրների ներկայությունը՝ ցանկացած պատրվակով, օգուտ չի բերում տարածաշրջանային ազգերին։ Աշխարհաքաղաքականությունը պետք է մնա անփոփոխ:

Քանի դեռ Հայաստանի իշխանությունը չի փոխվել ու մեր երկրի ապագան հարցականի տակից դուրս չի եկել, փլուզումներն անվերջ են լինելու։

Հայաստանում իշխանության ներկայացուցիչների ամփոփիչ գործողությունները հակասում են այն ամենին, ինչ խոստացել էին ընտրություններից առաջ։

Հռոմի ստատուտի վավերացումը սխալ որոշում է։ Կրեմլը բացարձակապես համաձայն չէ Փաշինյանի հետ։ Երկրի ներկայիս ղեկավարությանն ուղղված լրացուցիչ հարցեր են ծագել։ 

Արցախի կորուստը դավաճանության հետևանք է, ուրիշ ոչինչ: Նիկոլ Փաշինյանը հետևողականորեն և միտումնավոր Արցախը հանձնեց Ադրբեջանին։

Ռուսաստան–Արևմուտք սուր բախման պայմաններում Հռոմի ստատուտի վավերացումը ՔՊ–ի կողմից՝ մեր երկիրը դարձնում է այդ բախման ակտիվ մասնակից՝ ընդդեմ Ռուսաստանի։ 

ՀԱՊԿ-ից դուրս գալու մասին Հայաստանի հայտարարությունները սուվերեն որոշում են, բայց ՌԴ-ն հույս ունի որ «ժամանակավոր որևէ վարչակազմ» չի խաթարի ՀՀ-ի և ՌԴ-ի կապերը։

Ղարաբաղի հարցը ՀՀ իշխանությունները համարում են փակված, ՀԱՊԿ անդամակցության դադարեցման թեման կբերվի առաջին պլան՝ իր բոլոր բացասական հետևանքներով։