Իշխանության վարած քաղաքականության հետևանքով ԼՂ հակամարտության բանակցային գործընթացը մտել է փակուղի։

Գնահատում եմ Ա. Քոչարյանի փայլուն մաստեր-կլասը՝ թե ինչպիսին ՉՊԵՏՔ է լինի տղամարդը, քաղաքական գործիչը, տղամարդու վերաբերմունքն առ կին:

Հեղափոխության այս փուլը լինելու է խիստ կեղտոտ, խիստ տհաճ և ժամանակավոր։ Սա լինելու է անցումային փուլ։

Փաշինյանը գնաց-սպասեց օդանավակայանում, որ Պուտինի հետ վերջին հանդիպումն իրենը լինի․ մանրուք է, մանական խաղ։

Ինձ համար սա սահմանագիծ է, մեր սահմանի՝ ինձ վստահված տարածքն է՝ ՍԴ-ն: Մեկ քայլ հետ գնալը, ընկճվելը, ճնշվելը դավաճանության են հավասար: 

Լեռնային Ղարաբաղի կարգավորման շուրջ ստեղծված քաղաքական գործընթացն արգելակված է, դեռևս չի հաջողվում առաջ գնալ այս ուղղությամբ։

Փաշինյանը ոչ միայն ուժային կառույցների, Արցախի համար է անհասկանալի և անկանխատեսելի, այլ նաև իր թիմակիցների։ Նա պետք է հեռանա։

Եթե գազի գնի ու զենքի մատակարարման հարցում կոնկրետ և ՀՀ–ին ձեռնտու պայմանավորվածություններ չեն ձեռք բերվել, ապա մնացածն ընդամենը բառեր են, բառեր, բառեր։

Իշխանությունների թողտվությամբ հենց իշխանությունների կողմնակիցները բազմիցս անհարգալից վերաբերմունք են դրսևորել դատավորների նկատմամբ։

Սա «Իմ քայլականների» տեռորն է այն մարդկանց նկատմամբ, որոնք իրենց դեմ են, այսինքն՝  գործում է «կա՛մ մեզ հետ ես, կա՛մ մեր թշնամին ես» սկզբունքը։

Նիկոլ Փաշինյանը մեծ հակահայ պրոյեկտ է։ Նա պետք է րոպե առաջ հրաժարական տա։ Նրանք չեն հեռանալու, պետք է հեռացնել։

Երբ Պանդորայի արկղը բացում ես, հետևանքներին պետք է պատրաստ լինել։ 

Երբ պետության առաջին դեմքը ասում է՝ կա՞ դատավոր, որն իմ ասածին կարող է ասել՝ չէ, նշանակում է՝ կառավարության ղեկավարը կարող է դատավորներին ցուցմունքներ տալ:

Այս իշխանությունները, փոխանակ անցյալից եկող բազմաթիվ արատներն ուղղեն, իրենք հենց սկսեցին շատ ցինիկ կերպով կիրառել այդ երկակի ստանդարտները: 

Երբեք մի վիճեք հիմարների հետ, եթե նույնիսկ նրանք իշխանության վերին օղակում են հայտնվել։

Այսպես, թե այնպես Նիկոլը հեռանալու է ժամանակից շուտ, ու որքան շուտ, այնքան լավ մեզ բոլորիս համար, հատկապես իր քաղաքական թիմի համար։

Դատավոր Դավիթ Գրիգորյանի վրա շատ ավելի մեծ ճնշումներ են գործադրվել հայտնի որոշումից հետո, քան Դանիբեկյանի։

1992թ․ Տեր-Պետրոսյանն ընդգծել է, որ պատրաստ է բանակցել լուծման իր տարբերակի շուրջ, ըստ որի ԼՂ-ն կմտնի Ադրբեջանի կազմ՝ լայն ինքնավարության կարգավիճակով։