Ձեռքիս տակ ունեմ խոսուն ապացույց, որը կենդանի փաստ է և հիմնավորում է իմ այն թեզը, որ ես ռեզերվ եմ ուղարկվել բացառապես ապօրինի և կամայական կերպով:

Սրանց հիշողությո՛ւնն էլ է հովհարային, տեղողությո՛ւնն էլ, լսողությո՛ւնն էլ, մնացած ամեն ինչն էլ։

Ես էդ նախարարների տեղը լինեի, ամոթից գետինը կմտնեի ու մի հատ էլ A4 ֆորմատի թղթի վրա հրաժարականի դիմում կգրեի։

Մենք գործ ունենք ոչ թե հիշողության, այլ բարոյական նորմերի լիակատար բացակայության հետ։

Փաշինյանը գրեթե բոլոր հիմնարար հարցերում հակադրվում է ընդդիմադիր Փաշինյանին։

Սա կա՛մ ծուղակ է քաղաքացիների համար, կա՛մ հերթական փնթիությունը։

Թիվ մեկ պատասխանատուներն այս ֆոնին դատապարտվելու փոխարեն հարստանում են։

Սանասարյանին ինչի՞ դիմաց է վճարվել կամ անունը ի՞նչ է դրվել վճարման։

Արտակարգ դրությունը հեչ կապ չունի մեր պետության անկման հետ։

Մնացած երեքն էլ ըտենց ձեռի հետ:

Այսպիսի անձանց հետ որևէ կերպ փոխկապակցված լինելը, ընհանուր նկար ունենալը, սրճելը, թիմակից և գաղափարակից լինելը պետք է դառնա ամոթ։

Խոսնակի պատասխանը. «Ես չեմ պատրաստվում ձեզ տրամադրել ոչ աշխատանքային օրվա պարոն վարչապետի գրաֆիկը»։

Մեղք են էդ մարդիկ. առանց էն էլ ձեզ հասանելիք թուքումուրի մեծ մասն իրենց է հասնում։

Հայաստանում ոչ միայն չկան նոր ներդրումներ և նոր աշխատատեղեր, այլ ընդհակառակը՝ փակվում են տասնյակ հազարավոր աշխատատեղեր:

Հայաստանը քանդելու և Հայ ազգը՝ Երկիր մոլորակի վրայից բնաջնջելու թուրքական ծրագիրը իրականացնելուն կլծվեն ևս 100 զարեհսինանյաններ։

Հայաստանում 2018-ի հակաիշխանական բողոքների առաջնորդ Նիկոլն այսօր օգնում է Լուկաշենկոյին լեգիտիմացնել այդ բեսպրեդելը։

«ՀուԶանք ու Զանգ»-ը մարդու բնազդների ազատագրմանը նվիրված ներկայացում էր, ըստ երևույթին՝ Հերբերտ Մարկուզեի նշանավոր «Էրոսը և քաղաքակրթությունը» աշխատությունից ազդված, որի կարգախոսը հայ ակտիվիստների լեզվամտածողությամբ կարելի է ներկայացնել այսպես՝ «Ես եմ տերն իմ մարմնի»:

Ես հարգում եմ լրագրողի մասնագիտությունը, բայց երբեմն չեմ հասկանում նրանց աշխատանքի տրամաբանությունը: