Անհրաժեշտ է իրականությունը ֆիքսող մոնիտորինգ և օրբիտրալ զոնդաժի այլընտրանքային տվյալներ:

Մինչև 1997-ը զբաղեցրել է Բելառուսի Սորոսի հիմնադրամի Վիտեբսկի մասնաճյուղի տնօրենի պաշտոնը:

Վերջին հարցի շուրջ լավ մտածեք, որովհետև Ձեր սրտի վարչապետն է հիմա Հայաստանում իշխանություն:

Դե Երևանն էլ ի՞նչ, որբի գլուխ ա էլի` եկան խուզեցին, հիմա էլ թռնում են:

Արևմտյան ապազգային կենտրոնը կարողացավ հմտորեն օգտագործել այս ճակատագրական վրիպումները։

Քաղաքական տարակարծության հարցում նման ատելության դրսևորումները հատուկ են բարդույթավորված անձնավորություններին։

Ի տարբերություն ԽՍՀՄ նախկին հանրապետությունների՝ Բելառուսը և ՌԴ-ն միութենական երկիր են համարվում։

Առկա է խեղկատակ իրավիաճակ, որի միակ հանգուցալուծումը կարող է լինել Փաշինյանի հեռացումը իշխանությունից։

Մարդուկն արժեքներ չունի, միակ մղումը սեփական մանրախնդիր կրքերին հագուրդ տալն է։

Ամուսինը Հայաստանի վարչապետի աթոռին է բազմել, կատարում է իր չիրականացված և ֆանտասմագորիկ երազանքները։

Կարիք չկա մոլորության մեջ գցել հանրությանը:

Ինչ աստիճանի պրիմիտիվությամբ այս մարդիկ քաղաքականությամբ են զբաղվում, այդ կերպ էլ սոցհարցումների արդյունքներ են կարդում ու հասկանում:

Հերթական անգամ իշխող քաղաքական ուժը որոշել էր մի քանի ժամով բռնել ու բաժին տանել իշխանություններին քննադատող գործիչներից մեկին։

Հայաստանյան գործող իշխանություններն ամենաանհամապատասխանն են մեր երկրի առաջ ծառացած մարտահրավերների հաղթահարման համար։

Նիկոլը շարունակում է Գորբաչովի գործը, և ուրեմն արժանանալու է սերունդերի հավերժական անեծքին:

Ի՞նչն է կարող խանգարել այն մարդկանց, որոնք ցանկանում են ջարդել հինը (մասնավորապես «Հին Հայաստանը») և կառուցել նորը («Նոր Հայաստանը»)։ Բնականաբար, արժեքային համակարգը, որի վրա խարսխված է ցանկացած «հին» հասարակություն՝ ընտանիք, կրոն կամ տվյալ դեպքում առհասարակ քրիստոնեությունը, «հնի» վրա խարսխված կրթական համակարգը, իրավական պատկերացումները և այլն․․․ Նոր արժեքները պետությունները փլուզելու համար հարմար գործիքներ են։

Լուռ է, քանզի Իսրայելը տեռորիստ չէ, լուռ է քանզի Իսրայելը ոստիկան չի սպանել, լուռ է քանզի Իսրայելը, Մելի պես, ԼԳԲՏ համայնքի ներկայացուցիչ չէ։

Նա այն էր, ինչ կա` ոչ ավել, ոչ պակաս, ասում էր այն, ինչ գիտի, ինչ կարող է։