Ամուլսարն իրական փորձաքար էր վարչապետեր նշանակած այս իշխանության համար:

Ամուլսար ասելիս, էլ Չալոն ում շունն է, կգոռամ, կխաբեմ ու այդպես...

Այս ամենը, կապված Ռոբերտ Քոչարյանի՝ կալանքի տակ գտնվելու հետ, արդեն անհասկանալի է, եթե չասենք՝ խայտառակություն։

Իր «կալիբրից» ու կարողություններից ծանր խնդրի թնջուկում խճճված մարդու տպավորություն թողեց։

Դատախազությունը չի ցանկանում կամ չի կարողանում տեսնել այն պարզ ճշմարտությունը, որ Պաշտոնաթող նախագահի գործառութային անձեռնմխելիության հարցը չի լուծվում։

Հետո դիմել է վարչապետին դու-ով ու ինչ-որ բաներ հիշեցնել։

Սա արդեն գնահատական է, սա արդեն իրողություն է, որքան էլ փորձես լայվերով ու շոուներով հիպնոսացնես:

Հայաստանցիների մեծամասնությունը՝ 51.4 տոկոսը, նախընտրում է իրենց ունեցած գումարը բանկերում պահել դրամով։

Իշխանությունների պատկերացումների պարզունակությունը և անլրջության համաճարակը մտնում է բոլորի տները, հիմնարկները։

Ամուլսարի հանքի շահագործումը թույլ չտալու որևէ իրավական հիմք չունենք։

Գալ իշխանության և անմիջապես կերպարանափոխվել՝ փորձելով ձերբազատվել սեփական «ես»–ի մի մասից՝ բոմժերի թագավորից։

Դուք անձամբ եք Երևանը թաղել աղբի մեջ, Դուք անձամբ եք երևանցուն ստիպել, որ գարշահոտ շնչի, Դուք անձամբ եք նպաստել Երևանում առնետների բազմացմանը։

Քոչարյանը դեռ 98-ից է ոսկորի պես խրվել-մնացել Նիկոլի տեղական և արտասահմանյան պապաների կոկորդին։

«Հաստ» ակնարկ է, թե բա․ «Սովորի՛, Նիկոլ ջան»․ այդ օրինակներից հենց առաջինին՝ Լինկոլնին, ի վերջո, խփեցին։

Խանութում քաշքշել են աշխատակիցներին և Վրաստանի քաղաքացի հանդիսացող հաճախորդներին։

Հիվանդության դեմ պայքարելու համար հիվանդության պատճառներն են վերացնում, այլ ոչ թե հետևանքների դեմ են պայքարում կամ ավելի ճիշտ՝ թաքցնում:

Ամուլսարը մնալու է որպես սար: Նայեք ձեր ատամները չփշրվի սարի ստորոտներում:

Հասկանալի չէ այն «ջախջախիչ» քննադատությունը, թե ինչպես է հնարավոր հակասահմանադրական ճանաչել իրավակարգավորման բացակայությունը։