Այս տարվա օգոստոսի 31-ը դարձավ Նախագահ Ռոբերտ Քոչարյանի արդարացման օրը։

Աչքիս էլ նամակներ չեն գրում։ Դա արդար չի։ Կասկածելի է, որ ձեն-ձուն չկա դրանցից։

Նիկոլի երևակայությունը տիեզերական չափանիշների է հասնում: Նա ուզում է, որ մարդիկ աչք փակեն այսօրվա իրենց խնդիրների վրա։

Պետությունը չի կարողանում ապահովել մարդու՝ կրթություն ստանալու իրավունքի իրացումից բխող ծառայությունների մատուցման պատշաճ միջավայր և հնարավորություն։

Իսկական արքան պիտի պլեբսին չսիրի, նա պիտի պլեբսին իր տեղը ցույց տա։

Վարչապետ Փաշինյանն ուղիղ կերպով հայտարարեց, որ Արցախի իշխանությունների հետ առկա են անհամաձայնություններ։

Այսօր մենք ունենք ամուր ու անկոտրուն պետություն, որ աշխարհին ներկայանում է Արցախի Հանրապետություն անունով:

Արցախը վերջին մի քանի հարյուրամյակների հայ ժողովրդի միակ ձեռքբերումն է՝ շատ բաղձալի և միաժամանակ շատ թանկագին:

Աղբը և նրա շուրջ ծավալվող քննադատությունները վաղը համալրվելու են ևս մեկ կարևոր խնդրով:

Նիկոլի կողմից ընտրված կազմակերպությունները հենց հայտնի են նրանով, որ երկար տարիներ ու մինչ օրս սնվում են օտարերկրյա կառույցներից։

Հեղափոխությունից հետո պաշտոնական Երևանը պատերազմ է հայտարարել պաշտոնական Ստեփանակերտին։

«Բայց մարդիկ սովորաբար չեն տանջվում, քանի որ չունեն սեփական հիմարությունը գիտակցելու առանձնահատկություն»։

Ապրում էր աշխարհում մի կենդանի, անունը՝ Հողաթափիկ Իմֆուզորիա։

Չի հասկացել, որ լավ չի մեկտեղած ամբողջ պոպուլիզմը հրամցնել հասարակությանը։

Այստեղ օրն ուրիշ փիլիսոփայություն ունի, կյանքն՝ ուրիշ առաքելություն, հացը՝ ուրիշ համ, մարդը ՝ ուրիշ արժեք, խոսքը՝ ուրիշ կշիռ, իսկ wi-fi-ը ՝ վատ որակ։

Մեր արտաքին թշնամիները հիմար կլինեին, եթե չփորձեին ուժեղացնել հայկական իրականության մեջ արցախատյաց գաղափարները։

Հեղափոխությունը ե՞րբ է ավարտվելու։ Ամեն օր մի սենց պապսովի ու ընտրարշավ հիշեցնող նյութեր է, որ պոստվում են։

Թող իրագործի գոնե իր հիմնական խոստումը՝ թալանածը ետ բերել ու պատժել՝ առանց թատերական ներկայացումների։