Մեծ հաշվով արդեն հետաքրքիր չէ, թե ով ում հետ չի կարողանում լեզու գտնել, փաստն այն է, որ աղբն անտանելի է դառնում։

Կարելի է Դանիելի գործուղումն Արցախ նմանեցնել ժամանակին Լևոնի կողմից Արցախ ուղարկված շիրխանյաններին՝ ՀՀՇ-ի հրեշավոր պառակտիչ ծրագրերն իրականացնելու նպատակով։

Արտակարգ, աննախադեպ համաճարակային վիճակ է և դեռ հենց այս պարագայում էլ պահանջում են աղբի վարձավճարները։

Արցախում զինվորական ծառայությունն ապահովում է մնացած ողջ Հայաստան աշխարհի անվտանգությունը։

Չեն էլ հասկանում, որ դրանով ընդամենն ավելորդ անգամ ի ցույց են դնում իրենց թուլությունը։

Այ հիմա լրիվ լուսավորվեց․ հա, իրոք, որ գառների «փրկիչն» է։

Այս այլանդակությունն իշխանությունների հռչակած «փողոցային իշխանության» հետևանքներից է։

Դուք դեռ կարողացեք Արթուրի մեկ տոկոսի չափ Հայաստանի պատիվը աշխարհով մեկ բարձր պահել, հետո ձեզ իրավունք վերապահեք նրան վիրավորել։

Իր խոսքը չի կարող լինել մատից ծծած, օդից վերցրած:

Եթե հայտնի չեմպիոնը չշնորհավորեր նախկին նախագահ Քոչարյանին, կշարունակեր մնալ նրանց հպարտությունը։

Միակ ճիշտ լուծումը՝ իշխանությունը 1996թ. ընտրությունների իրական հաղթողին՝ Վազգեն Մանուկյանին փոխանցելն է։

Ուժեղները համբերատար են ու հավասարակշիռ: Բարդությունները նրանց չեն ընկրկում, այլ ստիպում են ավելի հզորանալ:

Լրջացի՛ր, քեզ հետևում են, լսում են, քմծիծաղում են, դու վարչապետ ես, ախր, երկիրն է ափսոս, որ դու վարչապետ ես։

Արդյոք փողոցը դեռ իրե՞նն է։ Սա՛ է մոտակա ժամանակների հիմնական ինտրիգը։

Արցախի հերոս, Արցախի Առաջին ու ՀՀ Երկրորդ հաղթանակած Նախագահ կամ պարզապես Պետականակերտը։

Փաստորեն այդքան մեդալների, գոտիների ու ռինգում դուխ ունենալու փոխարեն մի հատ ԴՈՒԽՈՎ գլխարկ պիտի ունենայիր:

Մաղթանքներ է հղել Ռոբերտ Քոչարյանին։

Ծննդյան օրվա կապակցությամբ։