Քաղաքականացված ոստիկանություն
Եթե անգամ ակտիվիստների գործողությունները պարունակում են վարչական իրավախախտման տարրեր, ապա ոստիկանության գործառույթը այդ պարագայում հանդիսանում է ոչ օրինական գործողության կանխումը կամ դադարեցումը, ինչը մենք այսօր չտեսանք: Ոստիկանները սպասեցին այնքան ժամանակ մինչ ակտիվիստներն իրենց գործողությունը հասցնեն տրամաբանական ավարտին:
Սա կարող է նշանակել երկու բան. կամ ոստիկանները միտումնավոր չէին կանխում, իրենց կողմից ապօրինի որակված բողոքի ակցիան` մասնակիցների բերման ենթարկելու ավելի տպավորիչ հիմքեր ունենալու համար, ինչը հասարակական կարգի պահպանության գործառույթ ունեցող իրավապահ մարմնի կողմից անթույլատրելի և անպատասխանատու գործելաոճ է, կամ, որը ավելի հավանական է և տարիների ընթացքում սովորական դարձած, 10-15 րոպե շարունակ ոստիկանները ոչինչ չէին ձեռնարկում, քանի դեռ չկար հրաման վերադասի կողմից: Հաշվի առնելով այն հանգամանքը, որ ոստիկանը կոչված է իր կողմից արձանագրված իրավախախտումները բարդ իրավիճակներում առանց հրամանների, ինքնուրույն կանխելուն կարելի է համոզված ասել, որ ոստիկանները նման հանրային հնչեղություն ունեցող դեպքերում ունեն գործողությունները վերևների հետ համաձայնեցնելու մեխանիզմ, ինչը նշանակում է, որ ոստիկանությունը իր գործառույթները իրականացնում է ըստ քաղաքական անհրաժեշտության և նպատակահարմարության:

Նմանատիպ երևույթի առկայությունը հերթական անգամ ապացուցում է, որ ոստիկանությունը քաղաքացիների և հանցավոր իշխանության կոնֆլիկտում օրինականության պահպանման փոխարեն իրեն վերապահել է իշխանությունների պաշտպանի դերը: Սա նշանակում է, որ ոստիկանույթան կարևորգույն գործառույթը այսօր հանդիսանում է հակաիշխանական արդարացի բողոքների ճմշման նպատակով քաղաքական հետապնդումների իրականացումը:

Հ.Գ. Ինչպես 2008-ին ռեժիմի կողմից կազմակերպված սպանդի ընթացքում, այնպես էլ մինչ օրս Վովա Գասպարյանը շարունակում է սահմանադրական և իր կողմից այդքան սիրված բարոյական նորմերի խախտմամբ պաշտպանել Սերժ Սարգսյանի հակաժողովրդական գործողությունները: