«Եթե Արթուր Բաղդասարյանի կարգի քաղաքական գործիչներն արդեն գիտեն իրենց անելիքը հերթական քաղաքական ալյանսներում (ալյանս ասելով ես նկատի ունեմ քաղաքական պոռնկությունը), դրանք արդեն համակարգված են, ինձ թվում է, որ պայթյունավտանգ վիճակ չի ստեղծվի»։

«Անհրաժեշտ է մի շոկային իրավիճակ, որը թույլ տա մարդկանց գնալ ճիշտ ընտրություն կատարելու, ինչպիսին էր վիճակը 90-ականների սկիզբին: Ես չգիտեմ՝ այդ շոկային իրավիճակը ինչպես կստեղծվի, բայց որ կստեղծվի, համոզված եմ»։

«Լինելով ՀՀԿ խորհրդի անդամ, ես հստակ գիտեմ հետևյալը՝ խորհրդում առայժմ ընտրացուցակի հարց չի քննարկվել, և կարծում եմ՝ իրականում դեռ վաղ է 2012թ. ԱԺ ընտրությունների կուսակցության ցուցակը կազմելու մասին խոսելը»։

«Վարչապետն այն պաշտոնը չէ, երկրի նախագահը չէ, որ պիտի արդեն իմաստուն լինի: Ես կարծում եմ, որ վարչապետը շատ խնդիրներ ուզում է հիմնավոր լուծել: Ուրիշ բան՝ արդյունքն ինչպիսին է»։

«Հասարակությունը հիմնականում արդեն հոգնել է այս գզվռտոցից՝ հասկանալով, որ ներկայումս իրեն «միակն ու անկրկնելի» համարող ընդդիմությունը հիմնականում «թքած ունի» ժողովրդի վրա և զբաղված է անձնական կամ նեղ կուսակցական շահերը պաշտպանելով»:

«Ես շատ լավ հիշում եմ` ինչ եմ հայտարարել 2007թ., 2008թ., 2009թ. և 2010թ.: Բոլոր իմ ասածների առումով ես իմ կարծիքը չեմ փոխել: Կարող եք բացել–նայել, թե ես ինչ եմ հայտարարել»։

«Դա իրավական դաշտի խնդիր է: Եթե իրավական դաշտում ապացուցվի, որ քաղաքական պատասխանատվությունը Լևոն Տեր-Պետրոսյանի ուսերին է…այսինքն՝ իրավաբանները պետք է դա ապացուցեն»։

«Այսօր մենք կորցրել ենք կենտրոն լինելու զգացողությունը և ցանկությունը, այդ պատճառով էլ մարդիկ լքում են Հայաստանը: Կարծում եմ՝ փոփոխությունները գաղափարախոսությունից պիտի սկսվեն»։

«Վերջին շրջանում շատ քաղաքական գործիչներ գեղեցիկ գաղափարներ են առաջ քաշում, գեղեցիկ խոսքեր ասում, բայց արդյունքում դուք տեսնում եք, որ որևիցե մեկը չի հավատում այդ խոսքերին, որևիցե մեկը չի գնում այդ խոսքերի հետևից, որովհետև թացը չորից մեր ժողովուրդը շատ լավ կարողանում է տարբերել»։

«Իշխանությունը բավականին կայուն դիրքեր ունի այսօր՝ անհամեմատ 2008թ. հետ։ Եթե ընդդիմությունն ինքն է հայտարարում, որ իր խնդիրը կայունության պահպանումն է, իհարկե, դա իշխանությանը շատ ձեռնտու է և առավել կայունացնում է»։

«Ես Դալլաքյանի ելույթները չեմ ուզում մեկնաբանել»։

«Ո՛չ իրավական, ո՛չ քաղաքական հիմքեր այսօր ես չեմ տեսնում արտահերթ ընտրություններ անցկացնելու համար»։

«Ողջունում եմ մեր գործըկերոջ մոտեցումը, որ առաջին անգամ հրապարակավ հայտարարեց, որ ուսումնասիրելով ամեն ինչ՝ իրոք պետք է ներողություն խնդրի Լևոն Տեր–Պետրոսյանը Արթուր Բաղդասարյանից»։

«Ռուսերեն մի բառ կա՝ «заткнитесь»։ Այդքան բան։ Հերի՛ք է, էլի։ Ովքե՞ր եք դուք, ի՞նչ շնորհք ունեք։ Հիմնականում, որ տեսնում եմ, թե ինչ մակարդակի մարդիկ են և ինչ էժանագին մրցույթներ են դնում արտիստների մեջ. սա գնար, լավ կլիներ, նա գնար, ավելի լավ կլիներ...»։

«Այդ երկխոսությունը չի կարելի հայհոյանքի պես մի բան դարձնել: Մարդիկ արդեն, երբ ցանկանում են մեկը մյուսին վիրավորել, ասում են. «Ես քեզ կերկխոսեմ»»։

«Այսօր ազգային պետությանը պակասում է ազգային ուղի կամ նպատակ, գաղափար։ Անվանեք, ինչպես կամենում եք: Ակներև է, որ մեր պետությանն ուղղորդողները պարզապես անում են այն, ինչ այս կամ այն ձևով պահանջում են իրենցից»։

«Թե որքանով հնարավոր կլինի իրականացնել նոր ուժի ձևավորման խնդիրը, չեմ կարող ասել, կտեսնենք։ Բայց մի բան հստակ ասեմ՝ այս ամենն ընթանում է, մեղմ ասած, տնտեսական ո՛չ վերելքային ֆոնի վրա, և ենթադրում է, որ զարգացումները չեն կարող լինել այն, ինչն այսօր ներկայացվում է որպես երկու կողմերի բանակցային գործընթաց»:

«Առաջին՝ Իլհամ Ալիևի շատ լուրջ անհանգստությունն է Ադրբեջանի ներսում բողոքական շարժման առիթով, որը կամաց–կամաց հզորանում է։ Երկրորդ՝ դա իսկապես լուրջ հաղորդագրություն է Արևմուտքին»։