Էդուարդ Զորիկյան. «Հասարակական շարժումների գոյությունը մեր Երկրում պատրանք է՝ իլյուզիա: Չի կարող լինել շարժում՝ առանց հասարակության, չի կարող լիներ հասարակություն՝ առանց ազատություններով օժտված մարդու: Սա ստրուկների Երկիր է, գուցեև տաղանդավոր, բայց՝ ստրուկների...»։

Մանվել Բադեյան. «Սյունիքի մարզպետը հանցագործ չէ։ Լիքը հանցագործ կա, բոլորին պետք է սատարե՞նք։ Անհրաժեշտ պայման է, որ մարդը հանցագործ չլինի, բայց բավարար չէ, որպեսզի առաջադրվի։ Մենք Ղուկասյանին չենք սատարում ոչ թե նրա համար, որ նա հանցագործ է, և իրավական հարթության հարց է, այլ՝ քաղաքական»։

«Սա քաղաքական պատվեր է և բոլոր որոշումները կայացվում են Բաղրամյան 26-ում, ինչպես դա եղավ Մաշտոցի պուրակի դեպքում, Ռուբեն Հայրապետյանի մանդատը վայր դնելու դեպքում և այլն, ուստի մենք այժմ դիմում ենք անմիջականորեն Սերժ Սարգսյանին, քանի որ ինքը իրեն պահում է միապետի, «թուրքմենբաշու» կեցվածքով»:

«Սպասվող նախագահական ընտրություններից հետո վստահ եմ՝ Սերժ Սարգսյանի ձեռքերը կապող բան չի լինելու, կաշկանդող օղակներ չեն լինելու, և նա կարողանալու է ավելի մեծ գործ անել՝ հանուն էս երկրի, հանուն էս ժողովրդի, որովհետև էս երկիրն իրենը, Վազգենինը, մեր բոլորինն է»։

« Կարծում եմ, որ Սերժ Սարգսյանը մաքուր քվեարկությամբ այստեղ՝ Գյումրիում, կարող է հավակնել, երևի թե, 50 հազ. ակտիվ ընտրողից մոտ 10 հազ քվե»։

«ԲՀԿ-ն պատրաստ է քննարկել ցանկացած հարց, բայց ոչ «Ժառանգության» հետ»։

«Նայենք Մաշտոցի պուրակի օրինակին։ Իսկապես հավատում եմ, որ անկեղծ ոգով սկսվեց շարժումը, բայց ավարտը սարսափելի էր։ Հասարակությունը բարձրաձայնեց անօրինականություն այդ բուտիկների հետ կապված, բայց դրանց տերերը սեփականատերեր էին, չէ՞։ Եթե նորմալ պետություն ենք ուզում կառուցել, ապա սեփականության նկատմամբ պետք է ճշգրտված վերաբերմունք լինի թե՛ սահմանադրորեն, թե՛ հասարակության կողմից»։

«Մարդը կարող է լինել լավ պաշտպանության նախարար, լավ անվտանգության ծառայության ղեկավար, կարող է լինել նույնիսկ լավ վարչապետ, բայց նախագահ դառնալու համար այլ որակական հատկանիշներ են պետք, ինչը մինչև այսօր Սերժ Սարգսյանը չի կարողանում ձեռք բերել»։

«Այնպիսի տպավորություն է, որ նախագահը կա, բայց պատասխանատու պահերին չկա... Եթե նախագահն իր ընտրվելու կապակցությամբ կազմակերպված խնջույքին որպես նախագահ դահլիճ է մտնում է ՝ «Իմ ախպերը» երգի տակ, ես դա ընկալում եմ որպես նախընտրություն ոճի և ժանրի...»:

««Ժառանգությունից» դուրս եկա, որովհետև չեմ ընդունում քաղաքականության մեջ հեղհեղուկությունը, անսկզբունքայնությունը»։

«Բավականին բարդ իրավիճակ է, բայց նաև պետք է հաշվի առնել, որ այս նախագահական ընտրություններն ամենակարևոր ընտրություններն են այս 20 տարվա ընթացքում։ Եթե ուժեղ թեկնածու լինի, իհարկե, չեն բացառվում բախումները»։

«Մեր երկրի մի ժամանակվա ԱԱԾ ղեկավարը այդպես էլ չաճեց կուսակցական գործակալի մակարդակից»:

«Ցավոք՝ էվոլյուցիոն փոփոխությունների տեղ իշխանությունները չեն թողել։ Թող ուրեմն հեղափոխություն լինի»։

«Ես չեմ կարող պատասախանել հարցին՝ հեռուսաեթերի դեմ պայքարի այդ պոռթկումը ինքնաբո՞ւխ է, թե՞ ինչ–որ տեղից ուղղորդված»։

«Ես չեմ պատկերացնում, որ Հայաստանում կգտնվի մի ուժ, որը խնդիր կդնի պայքարել կես միլիոն ժողովրդի դեմ: Դա իրական չէ: ... Իմ խորին համոզմամբ, ԲՀԿ-ի բոլոր պատասխանները պետք է լինեն քաղաքական հարթության մեջ, քաղաքական գործիքներով: ԲՀԿ-ն այլևս ուժեղ է այս դաշտում: ԲՀԿ-ի հնարավոր դաշնակիցները այս դաշտում են»։

«Մեզ պետք է ԱՅԼ նախագահ...»։

«Դիմել համակարգի ի պաշտոնե «դոնին», որպեսզի նա ինչ-որ հրաշագործ կերպով ազնվացնի եթերը․․․ Մեղմ ասած՝ միամիտ է»։

«Մեր երկրում չես կարող ասել՝ երբ կլինի լավ։ Ամեն ինչ անկայուն է։ Քանի որ հարուստ սիրած չունենք, չեմ կարող երեխա պլանավորել... Բայց դե ո՞ւմ է պետք ամուսնացած հարուստ սիրածը»։