«Ես չեմ պատկերացնում, որ Հայաստանում կգտնվի մի ուժ, որը խնդիր կդնի պայքարել կես միլիոն ժողովրդի դեմ: Դա իրական չէ: ... Իմ խորին համոզմամբ, ԲՀԿ-ի բոլոր պատասխանները պետք է լինեն քաղաքական հարթության մեջ, քաղաքական գործիքներով: ԲՀԿ-ն այլևս ուժեղ է այս դաշտում: ԲՀԿ-ի հնարավոր դաշնակիցները այս դաշտում են»։

«Մեզ պետք է ԱՅԼ նախագահ...»։

«Դիմել համակարգի ի պաշտոնե «դոնին», որպեսզի նա ինչ-որ հրաշագործ կերպով ազնվացնի եթերը․․․ Մեղմ ասած՝ միամիտ է»։

«Մեր երկրում չես կարող ասել՝ երբ կլինի լավ։ Ամեն ինչ անկայուն է։ Քանի որ հարուստ սիրած չունենք, չեմ կարող երեխա պլանավորել... Բայց դե ո՞ւմ է պետք ամուսնացած հարուստ սիրածը»։

«Վերցրեք վերջին 5 տարվա տնտեսական ցուցանիշները, բոլոր խոստումները, որ տվել է Սերժ Սարգսյանը 2008–ին, կառավարությունը՝ 2007թ.։ Պարզ է նաև, թե ինչու են 7% տնտեսական աճ ասել։ Հերթական խաբեբայությունն է...»

«Այս գործն ավարտվելու է արդարությամբ։ Վերջիվերջո մենք պետք է ցույց տանք, որ այս բոլորը իսկապես աբսուրդություն էր, եթե այլ նպատակ էր հետապնդում»։

«Օրինակ ավելի տրամաբանական կլիներ, եթե Վարդան Օսկանյանին մեղադրեին Քենեդու սպանության մեջ։ Սա շատ ավելի հնչեղ և սազական կլիներ իր քաղաքական կշռին»։

«Ոստիկանական պետությունը ենթադրում է օրենքի գերակայություն... Ես կասեի՝ Հայաստանը վաղ ֆեոդալական ժամանակաշրջանում է»։

«Գոյություն ունի մաթեմատիկական վիճակագրության օրենքներ, որոց համաձայն պետք է լինի ուղիղ կապ արտաքին ու ներքին շուկայում տեղի ունեցող փոփոխությունների միջև։ Մեր երկրում այդ կապը մեծ հաշվով չկա, հազվագյուտ դեպքերում է միայն նկատվում...»։

«Մենք աններելի սահման ենք գծում ոչ թե մեր ու հակառակորդի, այլ` ինքներս մեր մեջ»։

«Ինչքա՞ն է պետք մեր սերնդի մեջ ստրկամտությունը մաքրելու համար, շատ հստակ ասված է Գարեգին Նժդեհի «Որդիների պայքարը հայրերի դեմ» աշխատությունում. «»Ազգերի կյանքը ժամանակաշրջաններ ունի, երբ որդիները հարկադրաբար իրենց հայրերի դաստիարակիչը կհանդիսանան...»։

«Զարմանում եմ, երբ վստահ հայտարարություներ են անում, որ պատերզամը չի վերսկսվի և այլն։ Ճիշտ հակառակը, պատերազմը հավանականությունը միշտ կա ու մեծ է, նույնիսկ վերջին շրջանում մեծանալու միտում ունի ու դա պայմանավորված է ոչ միայն Ադրբեջանի ռազմական ուժով, այլ նաև Հայաստանի անողնաշար քաղաքականությամբ»։

««Ազատ դեմոկրտաները»՝ որպես ՀՀ քաղաքացիներ, իրավունք ունեն սեփական որոշումները կայացնել, այնպես որ՝ ես չէ, որ իրենց քայլերը պետք է գնահատեմ»։

Րաֆֆի Հովհաննիսյան. «Ո՛չ, չեմ ցանկանում լինել նախագահի թեկնածու։ Ես նախընտրում եմ լրիվ ուրիշ թեկնածություն պաշտպանել»։

«Երևի թե այսպիսի Կառավարություն և անհաջող վարչապետ չենք ունեցել։ Ոչ միայն իր խոստումները չի կատարել, այլ իրականում տնտեսական կյանքին այսպիսի հարված հասցնելը կամ համակարգային այսպիսի ճգնաժամի բերելը ոչ մի Կառավարության չի հաջողվել՝ իշխանության հետ»։

«Այո՛, ՕԵԿ–ը գրանցված է Արդարադատության նախարարությունում, ինչպես նաև բազմաթիվ այլ կուսակցություններ, բայց նա գոյություն չունի։ Նա փաստացի Հանրապետական կուսակցության երկրորդ մասնաճյուղն է»։

«Անձամբ իմ կարծիքով դրանք խայտառակ երևույթներ են ոչ թե ազգային նկարագրի տեսանկյունից, այլ մարդկայի՛ն։ Այսինքն, դեգրադացվում է ոչ թե ազգը, այլ մարդկային հարթությունում է դեգրադացիան»։

«Դիմումը անձի դեմ չէ, այլ համակարգի, և այն նշում է՝ չհանդուրժելով Երևանի Վալերի Բրյուսովի անվան պետական լեզվաբանական համալսարանի նկատմամբ հետևողականորեն իրականացվող ապօրինությունները»։