«Մի բան արդեն պարզ է. այս օրերին և ՛ հուսահատվածը, և՛ վերջին հույսը փայփայողը, և՛ էությամբ մարտիկը, և՛ խոհեմ քաղքենին տեսան, թե ի՞նչ կարող է լինել, այսպես ասած, պարզ օրն ինչպե՞ս կարող է որոտ պայթել, երբ ամենաթողությունը և անօրինականությունն արդեն սահմանից այն կողմ են անցնում, իսկ մարդկային արժանապատվության ոտնահարումը դառնում է ամենօրյա ինչ-որ մի օրինաչափություն»։

«Հայաստանում գերկենտրոնացումը լայնածավալ շարունակվում է: Դա ներկա կառավարման համակարգի տրամաբանական արդյունքն է, որը նպաստում է երկրի փլուզմանը»։

«Հանրային կարծիքը պետք է ոչ թե թեժացնել' կրակի վրա յուղ լցնելով, ինչպես այսօր Ադրբեջանում է արվում, այլ պետք է նախապատրաստել կարգավորմանը, փոխզիջումների»։

«ԲՀԿ-ն ունի բոլոր անհրաժեշտ ռեսուրսները խնդիրը հաջողությամբ լուծելու համար»։

«Ես և ողջ ժողովուրդն այսօր մենակ վախենում ենք մեր երեխաների սոված մնալուց։ Եթե իմ երեխան այսօր սոված է, ի՞նչ է՝ տուգանքից կամ ոստիկանի՞ց պետք է վախենամ։ Չենք վախենում ոչ մեկից։ Վախենում ենք մեր երեխաների աչքերին նայելուց. մենակ դա»։

«Կառավարության գործունեությունը խիստ անբավարար եմ գնահատում։ Ես գտնում եմ, որ արատավոր տնտեսական քաղաքականություն է վարվում...Եթե Անգլիայի պես պահպանողական երկրում ուսման վարձի հետ կապված բունտեր են լինում, մեզ մոտ առավել ևս դրա անհրաժեշտությունն ու հիմքերը կան»։

«Առանց ծայրահեղականության' ծայրահեղ միջոցներ է պետք ձեռնարկել և փոխել կառավարման ու տնտեսական ողջ համակարգը, այլ ոչ թե կամ ոչ միայն համակարգի մասնիկներին կամ դեմքերին»։

«Ես ամեն ինչ կասեմ ամսի 28-ին, և Դուք էլ ներկա կլինեք։ Այժմ միայն ձեզ կարող եմ վճռականապես ասել, որ մենք պահանջելու ենք արտահերթ ընտրություններ՝ սկզբում նախագահական, հետո խորհրդարանական»։

«Հիմա մեր նման հազարավոր մարդիկ կան, որ կրպակներ ունեն, բայց կրպակները քանդում են։ Կրպակները որ քանդում են, մարդիկ ո՞նց ապրեն։ Այլընտրանք ստեղծե՞լ են, աշխատատեղ ստեղծե՞լ են, արդյունաբերությունը զարգացե՞լ է, աշխատանքի տե՞ղ է բացվել, որ դրած քանդում են կրպակները»։

«Մարդիկ ոնց ուզում՝ նստում են իրենց պաշտոններին, հասնում են դրան ու սկսում են անել այն, ինչ ուզում են։ Իրենք են ամեն ինչ որոշում։ Ո՞վ է մեզ բանի տեղ դնում, ո՞վ է մեզ հարցնում։ Ցավում եմ, որ այդպես է, բայց դա է փաստը»։

«Եթե երկու քոլեջ կա, նույնպես չպետք է միավորել, դարձնել մի հատ։ Պետք է առանձին-առանձին լինի, թող զարգանա, թող շատ լինի։ Չէ՞ որ եթե միավորվում են, ինչ-որ կրճատումներ են լինում։ Սխալ են այդ որոշումները»։

«Եթե հնարավորություն ունենայի՝ կշտկեի համահայկական լացուկոծային վիճակները և սեփական երկիրն արհամարելու ու փնովելու՝ շատերի սիրած զբաղմունքը: Եվ, իհարկե, փորձել մարդկանց սովորեցնել, որ պետական բյուջեն մասնավոր անձանց սեփականությունը չէ»։

«Այն, ինչ-որ ես եմ առնում, ես գիտեմ՝ որտեղից եմ առնում ու ինչ եմ առնում։ Ես հայկական արտադրության բան չեմ առնում, այնպես որ հաջողվել է Ամանորին հավկիթ գնել։ Ես, օրինակ, եթե հայկական կոֆե խմեմ, կմեռնեմ։ Մի անգամ էդպիսի դեպք եղել է՝ մեռել եմ»:

«Հայաստանի զարգացման համար այլ համակարգ է պետք, հակառակ դեպքում, եթե հերթական ընտրություններ են, ես շատ մեծ մտավախություն ունեմ, որ հերթական ընտրությունները չեն տարբերվի վերջին տարիներին անցկացվող ընտրություններից, և արդյունքն էլ կլինի այն, ինչ կա»։

«Գաղափարական և այլ տեսակետի առումով թե՛ Կոնգրեսը, թե՛ Դաշնակցությունը, թե՛ «Ժառանգությունը» որոշ չափով այլընտրանք են, բայց ես բացարձակապես վստահ չեմ, որ նրանք իշխանության գալու կամ իշխանության մաս կազմելու դեպքում ընդունակ են համակարգային փոփոխությունների»։

«Տարատեսակ մեծ ու փոքր քաղաքացիական պոռթկումները վերջին ամիսներին արագորեն վերածվում են պայքարի ընդհանուր ճակատի ու ժողովրդական դիմադրության շարժման: Դա մեր ազգի գոյության ու ինքնապաշտպանության բնազդն է, քանզի երկիրը մոտեցել է այն շեմին, որը սպառնալիք է պարունակում պետության բուն գոյությանը»։

«Նկատի ունեմ՝ քաղաքապետի շատ կարևոր և պատասխանատու այդ պաշտոնը պետք է կարողանա արդարացնել մեր բոլորի հույսերը և՛ մարդկային որակներով, և՛ մասնագիտական հմտություններով։ Այդ առումով, իհարկե, տխրում եմ, որ այդպիսի բացասական երևույթներ են տեղի ունենում, բայց նաև փոփոխությունը, կարծում եմ, անհրաժեշտ էր»։

«Հայաստանում ապրող բոլոր քաղաքացիների համար տարին դժվար էր, առավել ևս, որ գյուղատնտեսության համար ոչ բարենպաստ տարի էր։ Դրա արդյունքում մենք բավական թանկացումներ ունեցանք, և այստեղ ոչնինչ չէր կարող օգնել...»։