Հետագայում նաև պատասխանատվության լրջագույն հիմնահարց է։

Իսկ դավաճանն ասում էր` մեր գերիները մեզ կներե՜ն։ Հավատացե՛ք` Եռաբլուրը չի՛ ների ձեզ։

Մի ամբողջ իրավապահ համակարգ կարևոր հանցագործներին թողած պետք է զբաղվի քֆուրներ գրողներով։

Սյունիքի, Գեղարքունիքի, Արարատի ու Տավուշի սահմանին կրակում են, ԱԺ շենքում քայլոների անվտանգությունն են ուժեղացնում:

Հայհոյանքը որոշակիություն չունեցող և շատ դժվար չափվող «կատեգորիա» է։

Լեգիտիմ բութն արդեն տևական ժամանակ է քաղաքական կատեգորիա է։

Սարսափելի է, որ այս տկարամիտ և դավաճանական մտքի հեղինակը սպարապետ Վազգենի եղբայրն է։

Այս իշխանությունն էլ պարտավոր է ապահովել մեր ժողովրդի իրական անվտանգությունը:

Այդ նույն ընթացքում Ադրբեջանը գնդակոծում է Հայաստանի սահմանները:

Հայհոյանքը ընկած է այդ քաղաքական ուժի գոյության և վերարտադրության հիմքում։

Ի՞նչը պետք է ստիպեր 64 ամյա դատավորին պաշտոնավարման մայրամուտին գործարքի մեջ մտել իշխանության հետ։

Իրական պատերազմական գործողությունների հետ կապ ունեին ազգի մաքսիմում 1%-ը։

Պատրաստ եմ եղել ծառայությունս անխափան իրականացնելու համար ցանկացած պահին հայտնվել կողքիդ՝ հայրենիքի զոհասեղանին։

Hերթական դդումը կամ շիշ բռնողը Ապարանի մերձակա անտառապատ տարածքից մի չաղլիկ կտոր է սեփականացնելու և փողեր լվանա:

Եթե այս կամ այն կերպ Արցախի կարգավիճակը ճշտվում է, ապա Ռուսաստանը Հարավային Կովկասից հեռանում է, էլ անելիք չունի։

Իշխանությունը խուսափում է հասարակության հետ բաց խոսակցությունից և, կարծես թե, չունի լուծումներ։

Ասում ես ստեր քո բոլոր հանդիպումների մասին, բոլորի հետ հանդիպումների մասին, բանակցությունների մասին, պայմանավորվածությունների մասին։ Դու ու Ալիևը իրար գտել եք շատ լավ իրար սազում եք, իրար արժեք։

Ինչո՞ւ այն ժամանակ արդարանալու համար հայտարարեցին, թե «եթե դիմակայեինք ու դուրս շպրտեինք ադրբեջանցիներին, պատերազմ կսկսվեր»: