Գյուղի ամեն մարտական հենակետում եղել եմ մի քանի անգամ` դիրքային առավելություն ունենք գծի հիմնական հատվածում։

Տիաո կապիկն այդ ընտրությունից հետո ոչ մի վնաս չի տվել Ռիո դե Ժանեյրոյի բնակիչներիn, նա պատերազմ չի հրահրել, հազարավոր մարդիկ նրա պատճառով չեն զոհվել:

Թատրոն է: Պարզապես՝ Իրական կորուստներով. որ ճշմարտակերպ լինի:

Երասխն էր, որ հիմք դրեց հայի հավաքական դիմադրության վերածննդին, կամավորական շարժմանը և հաղթող բանակին:

Մենք կուղղենք մեր սխալը, մենք ամեն ինչ կանենք այս հակաբնական վիճակը վերացնելու համար: Մենք՝ բոլորս միասին կփոխենք այս վիճակը:

Նիկոլ ընտրելով՝ մենք ընտրել ենք խայտառակությունը, հետևաբար նաև՝ հնարավոր պատերազմը։

Ադրբեջանն ակնհայտորեն կոշտացրել է իր դիրքորոշումը և Հայաստանին տարածքային զիջումների նոր օրակարգ ներկայացրել։

Նիկոլ Անհողն այդ տարածքները սկուտեղի վրա կնվիրի Իլհամին, իսկ ռուսներն էլ՝ որպես խաղաղապահ, իրենց զորքերը կտեղակայեն հայ-ադրբեջանական սահմանի այդ հատվածներում։

Քանի՞սն են նամակ ստացել նահատակ հերոսների մասունքները աղբի տոպրակներով այդ պայմաններում պահելու համար։

Իրենք քարոզչական պատերազմը շարունակում են նոր ուժով, իսկ մենք նույնիսկ չենք արձագանքում։

Եթե Քարինտակը, Շուշին, Հադրութն ու Քարվաճառը հայկական չեն լինելու, ո՞ւմ է պետք այսպիսի Հայաստանը։

Սրանց հաշվին վիճակագրություն եք լավացնում, աշխարհի աչքերին թոզ փչում, իբր ՀՀ-ում այդքան անձ է պատվաստվել։

Միայն առաջին հայացքից է թվում, թե ՍԴ վերջին որոշումն ամրապնդեց բռնապետիկի դիրքերը։

Առաջին հայացքից տարօրինակ թվացող այս վերնագիրը իրականություն է, որի տակ թաքնված է ժամանակակից հայ դիվանագիտության հերթական խայտառակությունն ու ողբերգական վիճակը։

Ախորժակն ուտելուց է բացվում. Տիգրանաշե՞ն, թե՞ Երևան։

Դու շաբաթ օրը հրամայել ես քո կոլեգաներին՝ Գեղամ Նազարյանի գլուխը խփել գետնին։

Չկա հայի համար երջանկություն, երբ Հայաստան չկա, ուրեմն ապագա էլ կա, երբ դավաճան չկա։

Հենց այդ ժամանակներին էլ հղում անելով՝ էսօր թուրքից սերված նիկոլը խոսում ա 90%-անոց ադրբեջանական Շուշիի մասին։