Գեղամ Նազարյան. «Ազգային Ժողովի ընտրությունները մեր երկրում երբեք այսքան չեն կարեւորվել»։

Հայկ Ալեքսանյան. «Կարծես մի հոծ գիծ տարված լինի պետության ղեկավարների և հասարակ քաղաքացու միջև»։

Վարդան Մխիթարյան. «Նրանք ովքեր կփորձեն կեղծել ընտրությունները, կհայտնվեն վարչապետի սիրած կոտրած տաշտակի առաջ»։

Գեղամ Նազարյան. «Ժամանակները փոխվել են։ Քաղաքական դաշտում ստեղծվել է «կոնսենսուս մինուս մեկ» վիճակ»։

Էդիկ Անդրեասյան. «...ինչ վերաբերում է հարյուր տոկոսանոց համամասնական ընտրակարգին անցնելուն, ապա նման մի ընտրությունից հետո իշխող կուսակցությունը շատ արագ կհասկանա, որ մեծամասնական ընտրակարգի մեջ չէ իր փրկությունը»։

Արամ Ենոքյան. «Թերևս, սա իրոք միակ, ընդ որում` վաղուց արդեն հասունացած բացառիկ գերակա հանրային շահն է, որի իրագործմամբ շահագրգիռ է ժողովրդի ճնշող մեծամասնությունը (բացառությամբ, իհարկե, այդ կուսակցության ղեկավարության և նրանց խոջա-ուժային սակավաթիվ հենարանների)»:

Վարդան Մխիթարյան. «ՀՀԿ շտաբին չափից ավելի մոտ կանգնած «ցայտաղբյուրի» վերջին հայտարարությունն այն մասին, թե ՀՀԿ-ն ծրագրում է միայնակ բացարձակ մեծամասնություն կազմել խորհրդարանում, վկայում է հենց այն մասին, որ վարչախումբը ետ չի կանգնել իր մտադրությունից ու ոչինչ չի հասկացել»։

Շավարշ Շահբազյան. «Ու իմացեք՝ Հայը չպետք է ապրի շվայտ ու աշխարհիկ կյանքով, մյուս հային շահագործելու, թալանելու, սեփականությունը ձեռքից գողանալու, նվաստացնելու գնով»։

Գեղամ Նազարյան. «Վստահ եմ, որ Մուբարաքը եւ Քադաֆին նույնպես հաշվի չէին նստել գիտության զարգացման հետեւանքների հետ: Հաշվի չէին առել եւ ավելի քան ծանր պարտություն կրեցին: Հիմա նույն իրավիճակն է Հայաստանում»։

Վարդան Մխիթարյան. «Հիմա մենք արդեն ունենք էթիկայի հանձնաժողով: Այսպիսով, կարող ենք արձանագրել, որ այսուհետ Սյունիքի մարզպետը կին գործարարներին ավելի նուրբ կապտակի, իսկ կաշառակերներն էլ կաշառքը վերցնելուց կպահպանեն էթիկայի կանոնները եւ անպայման գրավոր ու բանավոր շնորհակալություն կհայտնեն»։

Դերենիկ Մալխասյան. «ՀՀԿ-ն և նրա առաջնորդ Սերժ Սարգսյանն ատամներով պաշտպանում են մեծամասնական ընտրակարգը, որովհետև նրանք մեզանից էլ ստույգ տեղեկատվություն ունեն, որ իշխող վարչակազմի վարկանիշը խայտառակ ցածր է, և այդ վարկանիշով համամասնական կարգով ընտրության գնալը կնշանակի տապալում»։

Էդիկ Անդրեասյան. «Արդարադատության նախարարի ուզածը ընդամենը 460 հազար 800 դրամ է, որպեսզի կարողանա Հայաստանի 192 կին բանտարկյալներին 5-ի փոխարեն ապահովել ամսական 6 միջադիրով: Չգիտեմ ով ինչպե՞ս, բայց ես ամոթից գետինը մտա` այս մասին կարդալով հայկական մասմեդիայում»։

Վարդան Մխիթարյան. «Սա աղետ է, որի հեղինակը «Հայկական աշխարհի» տիրակալն է իր շեֆի հետ»։

Հարութ Սասունյան. «Օբամայի կառավարության` իրար հաջորդ քաղաքական սայթաքումների հետևանքով Մեթյու Բրայզան ստիպված եղավ նախորդ շաբաթ լքել Ադրբեջանում դեսպանի իր պաշտոնը:»։

Շավարշ Շահբազյան. «Այն, ինչ անցած տարվա վերջին ներկայացրեցին մեր «ուտող, խմող, քեֆ անող» վարչապետը և իր թիմակիցները, ոչ այլ ինչ էր, քան դեմագոգիա»։

Գեղամ Նազարյան. «Հեքիաթի հայտնի հերոսի նման մենք կանգնած ենք մի կետում, որից ճանապարհը բաժանվում է երեք մասի»։

Անդրեաս Ղուկասյան. «Այն հասարակությունը, որն ունի պետական կառավարման համակարգում աշխատելու համար լավագույն մարդկանց առաջադրելու մեխանիզմ և ունի ընտրական մեխանիզմ, կարող է ժողովրդավարության միջոցով հասնել մերիտոկրատիայի՝ արժանի մարդկանց իշխանության»։

Հարութ Սասունյան. «Վերջին օրերին, Թուրքիայի ղեկավարությունը վախենալով հրաժարվեց ֆրանսիական ապրանքները բոյկոտ անելու իր ճոռոմ սպառնալիքներից...»։