Էդիկ Անդրեասյան. «Տիգրան Սարգսյանը դռների մոտ ոտքը կախ գցեց: -Ինչ կա, Տիգրան,- հարցրեց նրան հայացքով ճանապարհող նախագահը: -Ճիշտն ասած` մի բան էի ուզում խնդրել, Ազատիչ...»։

Լիլիթ Գալստյան. «Իրապես, երկու ճշմարտությունների իրականությունում ենք ապրում և ներկա իշխանություններն իրենց փիլիսոփայությամբ և քաղաքական արժեքների համակարգով անկարող են կառուցել հասարակություն, որի կենտրոնում մարդն է ու նրա կարողությունների բացահայտումը»։

Հարութ Սասունյան. «Ցեղասպանությունից առաջ Օսմանյան կայսրությունում ապրող հազարավոր հայեր ապահովագրել էին իրենց կյանքը ամերիկյան և եվրոպական ընկերություններում, որպեսզի իրենց մահից հետո իրենց ժառանգները ստանային դրամական հատուցում»։

Դիանա Պետրոսյան. «Ակնհայտ է, որ «Սերժ Սարգսյան & CO»-ի վարած քաղաքականությունն աշխատում է մեր բոլորի և մեր պետության դեմ: Նրանք, միանշանակ, չպետք է լինեն ՀՀ կառավարության ղեկին»։

Վարդան Մխիթարյան. «Օրեր առաջ Սերժ Սարգսյանը գործարարներին սարեր և պաշտպանություն էր խոստանում: Հիմա գործարարներից մեկին ծեծի է ենթարկել Լիսկա մականունով մարզպետը»։

Գեղամ Նազարյան. «Հրաժարականների աղմուկ–աղաղակից հետո, երբ փոշին նստեց գետնին, ժողովուրդը տեսավ, որ վարչախումբը հայտնվել է կոտրած տաշտակի առջև»։

Արման Սահակյան. «Արդեն այսօր պարզ է, որ ԱԺ–ի տեղերի համար հիմնական պայքարն ընթանալու է ՀՀԿ-ի, ԲՀԿ-ի եւ ՀԱԿ-ի միջեւ: Նրանցից մեկի կամ մյուսի հաղթանակն ու պարտությունը որոշելու են երկրի զարգացման տրամաբանությունը: Ինչ վերաբերում է մյուս ուժերին, ապա նրանք պետք է կողմնորոշվեն»։

Էդիկ Անդրեասյան. «Շարքային ՕԵԿ-ականները թող մի լավ մտածեն իրենց առաջնորդի այս հայտարարությունների մասին, իսկ ես Ա. Բաղդասարյանին անհատական լուրջ հաջողություններ եմ մաղթում եւ առաջընթաց, բայց ոչ Հայաստանում, այլ եվրոպական արժեհամակարգի բնօրրան Եվրոպայում, որտեղ սկսել են շանուկատվի ռեստորաններ բացել»։

Վարդան Մխիթարյան. «Սերժ Սարգսյանի քայլերով հիացող պաշտոնյաները, քաղաքական գործիչները, փորձագետ կոչվածները, լրագրողները այդպես էլ իրենց մեջ համարձակություն չեն գտնում ասելու, որ նախագահի աշխատակազմի ղեկավարի պաշտոնանկ եղած տեղակալը որևէ իրավունք չունի մասնակցելու ընտրությունների նորմալ ընթացքին, որքան էլ լինի նախագահի փեսա և աշխատի ՀՀԿ դեռևս գոյություն չունեցող շտաբում»։

Հարութ Սասունյան. «ԱՄՆ նախկին պետքարտուղար Կոնդլոլիզա Ռայսը վերջերս հրապարակած «Վաշինգտոնում անցկացրած իմ տարիների հուշագիրը. չկա ավելի մեծ պատիվ» խորագրով իր 750 էջանոց գրքում հպարտությամբ պատմում է Հայոց ցեղասպանության բանաձևերի տապալման ուղղությամբ իր մղած պայքարի մասին երկու տարբեր առիթներով»։

Արամայիս Միրզախանյան. «...մեծ վախ ունեմ, որ ՀՀ նախագահն իմ անունից էլ է դիմում ամենազոր տեր Աստծուն և « ուժ, կորով ու շնորհ» խնդրում վեհափառի համար: Քանի որ նախագահ Սերժ Սարգսյանը Աստծուն դիմելու համար իմ լիազորությունը չի ունեցել, ուստի, ես ինձ ազատ եմ զգում բոլոր կարգի պատասխանատվություններից»։

Մինչդեռ ինչպիսի հրաշալի պահ էր խոսելու և հանրությանը տեղեկացնելու, որ ՀՀԿ գլխավոր շտաբի պետի պաշտոնում Հովիկ Աբրահամյանի նշանակումը զգալիորեն մեծացրեց ԱԺ-ում ՀՀԿ-ի` առավել մեծ ներկայություն դառնալու հնարավորությունը: Իսկ գուցե նրան կանխեց մեկ ուրի՞շ նշանակում, օրինակ Միքայել Մինասյանի նշանակումը, ինչից չկարողացավ գլուխ հանել մեր սոցիոմետրը:

Վարդան Մխիթարյան. «Բոլոր երկրներում էլ լինում են հրաժարականներ և պաշտոնանկություններ: Հայաստանը տարբերվում է նրանով, որ երկրի թիվ մեկ պաշտոնյան անում է ամեն ինչ, որ Լոռու մարզի Կողես գյուղի բնակիչները հավատան, որ ոստիկանապետը պաշտոնանկ է արվել բացառապես Կրեմլի համաձայնությամբ և քոչարյանական դավադրության բացահայտման շրջանակներում»:

Սպարտակ Մելիքյան. «...այսօր արդեն քաղաքացիական հայցով դիմել եմ դատարան, որտեղ ՀՀ Վճռաբեկ դատարանը` հանձինս նշված պաշտոնյաների, պատասխանատվության կկանչվի իմ` ԱԺ պատգամավորիս, անձն ու արժանապատվությունը հրապարակավ վիրավորելու, ինձ սպառնալու և զրպարտելու համար»

Արմենուհի Փալանդուզյան. «Բոլորովին վերջերս ЦЕРН–ի ֆիզիկոսներին հաջողվել է, տրիլիոնավոր դոլարներ ծախսելով, թակարդի մեջ առնել մի քիչ հականյութ, որն ապրել է 0,17 վայրկյան»։

Գեղամ Նազարյան. «Միքայել Մինասյանն էլ հրաժարական տվեց: Իսկ նրանք, ովքեր գիտեն, թե նա ով է, ապա վերջնականապես կհասկանան, որ այն ամենն ինչ տեղի է ունենում մեր երկրում վերջին օրերին, սովորական բեմական ներկայացում է, այն էլ վատ բեմադրված»։

Արմենուհի Փալանդուզյան. «Թարգմանչաց տոնը Հայ առաքելական եկեղեցու տոնացույցում է։ Այս հանգամանքը տպավորություն է ստեղծում, թե հայ իրականության մեջ թարգմանության արվեստը սկիզբ է առնում քրիստոնեության ընդունումից հետո և պայմանավորված է Սուրբ Մեսրոպ Մաշտոցի արտասահմանյան շրջագայությունից հետո Հայաստանում հայտնված նշանագրերով»։

Հարութ Սասունյան. «Անցյալ շաբաթ նախագահ Ալիևը նշում էր Միավորված Ազգերի կազմակերպությունում տարած իր երկրի պատմական հաղթանակը: Ադրբեջանն առաջին անգամ ձայների ճնշող մեծամասնությամբ ընտրվեց հեղինակավոր ՄԱԿ-ի Անվտանգության խորհրդի կազմում երկու տարի ժամկետով»։