Թերևս արդեն բոլորին է հայտնի, թե Նիկոլ Փաշինյանը ինչ գործնեություն է ծավալում «ընդդիմադիր» գործչի հովանու ներքո...

Ի դեպ, Նիկոլն այնպես է մտել իր դերի մեջ, որ աչքիս հավակնում է Արտաշես Գեղամյանի՝ «երկրի թիվ մեկ դհոլ տիտղոսին»։

«Համաժողովրդական շարժումը քայլ առ քայլ և հստակ ծրագրված գործողություններով շարունակում է իր գործողությունները»:

Պետք է այս մարդկանց գործունեությունը թիրախավորել և հասարակության ավելի լայն զանգվածների աչքերը բացել, այլ ոչ թե երկրորդական-երրորդական խնդիրներով ծանրաբեռնել թե՛ հասարակությանը, թե՛ սեփական շարքերը:

Ճանապարհ անցնել՝ Սերժի Նիկոլը դառնալու համար։ «Սիրուն չի»-ն այն խոսքը չի...

Իշխող կուսակցությունը սպառել է ինքն իրեն, այդ իսկ պատճառով է, որ երկրի առաջ ծառացել են բազմաթիվ խնդիրներ։

Հազարամյա պատմություն ունեցող եզդի ժողովուրդը ԻՊ-ի հրեշների կողմից ենթարկվեց նենգ ոճրի` ցեղասպանության, ֆիզիկական ոչնչացման, գերության ու ստրկության:

Հունվարի 20-ից շարժումը նոր փուլ կմտնի:

Չեմ կարող բացատրել այն ամենը, ինչ անում է Սերժն արտաքին քաղաքականության հարթակում:

Նման մարդու ձեռքում պետական իշխանությունը թողնելը լի է պետություն կորցնելու սպառնալիքով։

«Հերոստրատին ֆետիշացնելն ու նրա քաղաքականությամբ առաջնորդվելն առնվազն անհայրենիքություն է»։

Նման դեմքերը, որոնց անունն ավելի շատ ասոցացվում է ինչ-որ կուսության մասին թեմաների հետ, այլ ոչ թե քաղաքական գործունեության, ուղղակի աղտոտում են քաղաքական դաշտը...

«Գոնե հիշատակը մի՛ խուրդեք»։

Կարդում եմ Putting people first զեկույցը, որը գրել են Թևան Պողոսյանը (այսօր Ժառանգություն) և ադրբեջանցի Թաբիբ Հուսեյնովը: Սա բրիտանական Saferworld ՀԿ-ի ծրագիրն է:

Այս դժոխքը հնարավոր չէ բարեփոխել՝ հիմնովին արմատախիլ անել։

«Երբ ասում են, որ ԱՄՆ-ում ամեն բան ճիշտ է, դա բնավ էլ այդպես չէ...Գերմանիայից հետո սա լրիվ այլ իրականություն էր»։

Իշխանափոխությունը կշատացնի բազմաթիվ ներդրումային ծրագրերը։

Սերժ Սարգսյանը Տիգրան Սարգսյանի շուրթերով ասում է՝ հնարավոր է, բայց ոչ։ Ծառուկյանն ասում է՝ հնարավոր է, ու անում։