«Տարին մոտենում է իր ավարտին, մտածում եմ` ի՞նչ հանրօգուտ քայլ արեցին այսօրվա իշխանությունները: Ոչինչ չեմ գտնում»։

«Հովհաննես-Սմբատ թագավորը ավելի շահեկան վիճակի մեջ կլինի, քան Սերժը Սարգսյանը»։

«Նախագահական նստավայրից արձագանք չկա, ինչը թույլ է տալիս ենթադրել, որ այնտեղ այլեւս մարդ չկա»։

Փորձում են «գզվռտոց» առաջացնել ընդդիմադիր դաշտում:

«Եթե իրո՛ք Սերժ Սարգսյանն այդքան ամոթ ու խիղճ ունենար, վաղուց արդեն հրաժարական էր տվել»։

«Եկեք «Dem.am» կայքը ձևափոխենք և պայքարենք Սարգսյաններից ու ՀՀԿ–ից ազատվելու համար»։

«Թե՞ կարող է՝ Դավութօղլուն հարցներ՝ ախպերս, դու իմ հետ ստեղ խաղեր ես տալիս, իսկ քո դեսպանները իմ նկարներն են ճղում, որ ի՞նչ անեն»։

Քաղաքական ռոմանտիզմը վախուց տեղը զիջել է ռեալպոլիտիկին։

6 տարի ռեֆորմ անելուց հետո նահանջել ենք ամենուր։

Սերժ Սարգսյանն անընդունելի է երկրի ներսում և երկրից դուրս նույնպես։

«Բայց ախր պետությունը քանդվում է»։ «Ձեր այդ խոսքերն ինձ նոր ստեղծագործական լիցք հաղորդեցին, գնամ հայտնեմ այդ ուրախալի լուրը նախագահին»։

Ուղղակի չեք պատկերացնի ինչքան հաճելի է...։

«Այսինքն, օրվա ապրուստդ վաստակելու հնարավորության համար պետք է հոգիդ վաճառես Սերժ Սարգսյանի ռեժիմին»։

«ՀՀԿ-ն հերթական անգամ ի ցույց հանեց իր հակաժողովրդական էությունը՝ զոռով անցկացնելխով 2014 թվականի Բյուջեի օրինագիծը»։

Վարչապետի այսօրվա ելույթն ԱԺ-ում այլ բառով, քան «ցինիզմ», չեմ կարող բնութագրել։

«Պուտի՛ն, հեռացի՛ր»–ը փոխարինվեց իրական թիրախ-կարգախոսով՝ «Սերժի՛կ, հեռացի՛ր»։

«Մեր ուժը մեր միասնականությունն է, Հայաստանի փրկությունը` Սերժ Սարգսյանի ռեժիմի տապալումը»։

Սերժ Սարգսյանն այդպես էլ չկարողացավ մարեցնել 2008 թ. սկիզբ առած քաղաքացիական ընդվզումը: