Եթե Փաշինյանի վարած ոչ լեգիտիմ քաղաքականությանը գնահատական չի տրվում, այլ ընտրվում է վերացական միջազգային հանրությանը դիմելու «ծայրահեղ» տարբերակը, ապա դա թատրոն է, այն էլ՝ էժանագին թատրոն։

Իշխանությունը ամբողջությամբ հրաժարվել է հասարակության հետ կոնտակտներից, նա հաշվետու չէ իր ժողովրդին։ Արտգործնախարար, ԱԽՔ անընդհատ հանդիպումների մեջ են, ու ոչ ոք չգիտի՝ ստվերում ինչ է կատարվում։

Հայաստանն այսօր աշխարհում միակ երկիրն է, որի ղեկավարն ու նրա շրջապատը բացահայտ հակապետական ​​ու հակահայկական գործունեություն են իրականացնում՝ մնալով անպատիժ։

Կարող է բոլորս ցնդել ենք, պարզապես մեզ դրա մասին չեն ասում, որ հանկարծ չնյարդանանանք։

Դրանով արևմուտքը լուծում է իր համար ամենագլխավոր հարցը՝ Արցախից ՌԴ-ը խաղաղապահների դուրսբերումը և ՌԴ-ի և Իրանի դեմ նոր ճակատ ու պայքարի փուլ ստեղծելը:

Ոչ մեկ, ոչ Ռուսաստանը, ոչ Արևմուտքը, ոչ Իրանը, ոչ Չինաստանը, ոչ Հնդկաստանը, ոչ մեկ, անգամ Աստված, մեզ չի օգնի ունենալու Հայաստան և Արցախ, քանի դեռ Հայաստանը ղեկավարում է Նիկոլը։

«Արցախը հանձնենք, որ Հայաստանը պահենք» թեզն այն մեծագույն խաբեությունն է, որը կիրառվում է ՀՀ քաղաքացիների նկատմամբ այս իշխանության կողմից։

Մի հետաքրքիր միջադեպ ընկավ աչքովս, ձեզ էլ պատմեմ:

Էլ ինչպե՞ս հասկացնենք այս հայատյաց անհայրենիքներին, որ իրենք պարտվել են մեզ՝ Հայաստան-Արցախ Հայրենիքի տերերին։

Նիկոլի բերած խաղաղությունը՝ պատերազմը, մոտ է։

Արցախի նախագահն էլ թախանձագին նամակ էր գրել Ռուսաստանի նախագահին և այսօր էլ պարզվեց, որ նման նամակ է հղել նաև ԵՄ  խորհրդի նախագահին։

ՀՀ քաղաքական դաշտի մեծ մասը, այդ թվում` ընդդիմադիր, 2022թ. հոկտեմբերին տեղի ունեցածի իմաստը և վտանգավորության աստիճանը չէր հասկացել։

Հասկանալի է, որ լռությամբ և պասիվությամբ այս պաշտոնյաներն իրենց ահռելի հարստությունը պահպանելու խնդիրն են լուծում։

Ինչ պետք է հասկանալ Արցախում հանրահավաքից և որտեղ պետք է լինի հաջորդ հանրահավաքը։

Փետրվարի 1-ին Աշտարակ խոշորացված համայնքի 8 ամբուլատորիաների տնօրեններին համայնքապետը տեղեկացրել էր, որ նրանք այլևս չեն կարող պաշտոնավարել որպես տնօրեններ:

ԲՈԼՈՐԻՆ պետք է պարզ դառնա, որ երկրի ղեկավարությունը կոմպետենտ չէ։

Ահա քիչ առաջ ՀՀ Վարչական դատարանի որոշմամբ Մեր պահանջը բավարարվել է` Երևանի քաղաքապետի հայցն ընդդեմ Աշոտ Հովհաննիսյանի մերժվել է:

Կոչերը միայն հուզական էին։ Դրանք ուղղված էին միջազգային հանրությանը, խաղաղապահներին, Կարմիր խաչին, աշխարհասփյուռ հայերին ու Հայաստանի հայերին։