Իրականում Նիկոլ Անհողն ԱՏՈՒՄ է Վազգենին այնքան, որքան թուրքերը...։

Ձեր ու ձեր ընկերների արյան գնով ձեռք բերված նվաճումները մսխողի՞ն։ Արցախն Ադրբեջան համարողի՞ն։ Մինչ օրս բոլոր գերիներին հետ չբերողի՞ն։ Ալիեւի առաջ նվաստացող-շողոքորթողի՞ն։

Եթե չենք հանդուրժում, ապա պետք է դրանց վռնդենք, այդ դեպքում էլ կփոխվի իրենց վերաբերմունքը։

Ժողովուրդը ստորացվում է, հայ ազգի արժանապատվությունը նսեմացվում է, իսկ մենք բոլորս՝ որպես պետություն, ազգ, դառնում ենք ծիծաղի առարկա։

Եթե Արցախը չհանձնեմ, ապա պատերազմ կլինի փաշինյանական թեզը մեծագույն խաբեություն է։

Սա է 2018-ի թավշե բռնապետությունը Հայաստանում։

Ադրբեջանի նախագահը կրկին բողոքել է միջազգային հանրությունից, նշելով, որ ժամանակին չէին հայտարարում, որ ճանաչում են Արցախն Ադրբեջանի կազմում:

Դա պատասխան է նաև բոլոր նրանց, ովքեր, Ղարաբաղյան շարժման ալիքով իշխանության գալով Հայաստանում, Ղարաբաղյան առաջին պատերազմի ժամանակներից սկսած, փորձել են ազատվել Արցախից։

Մեր երկրում որոշումները կայացնում է մեկ մարդ, որը չունի բարձրագույն կրթություն, իսկ այն ունեցողները կատարում են նրա որոշումները՝ անգամ եթե համոզված են դրանց տափակության մեջ։

Արցախն Ադրբեջանի կազմում ճանաչելու մանդատ Փաշինյանը չունի։

Հայաստանի ինստուտուցիոնալ պատմությունը ունի իր օրինաչափությունները:

Չկան լավ և վատ ժողովուրդներ, բայց կան լավ կամ վատ վերնախավեր, որոնք ժողովուրդներից սարքում են մարդկանց հասարակություն։

Չի կարելի, պատկերավոր ասած, բերանի աջ անկյունով ասել, որ ճանաչում ես Արցախն Ադրբեջան կոչվող արհեստածին կազմավորման մաս, իսկ ձախով՝ պնդել, թե նույն այդ պետություն կոչեցյալի նպատակն Արցախում էթնիկական զտումներն են։

Այս նախադեպերը որևէ կերպ չպետք է ընկճեն սփյուռքի մեր հայրենակիցներին և պատճառ դառնան հայրենիքի հոգսերից օտարվելու համար:

Վերջին մեկ ամսում հղիության վաղ շրջանում պտղի կորուստների թիվը երեք անգամ աճել է։

Այն ո՞վ էր, այն ո՞վ էլի, որ ավելի քան 1 միլիարդ եվրոյի «ապրանք» էր դեսուդեն տանում:

Միթե՞ նշյալ «մտահոգ և զայրացած» քաղհասարակության ներկայացուցիչները չգիտեն, որ այդ ամենն ունի մեկ մեղավոր՝ Հայաստանի վարչապետ կոչեցյալը։

ԱԼփ, ազզզզզ, շատ ճարպիկն ես, կյանք...։