Սիրիայում, Իրաքում, Լիբիայում, Ֆրանսիայում ու մյուս տեղերում ահաբեկչությունը ծաղկում է, քանզի կան աշխարհաքաղաքական շահեր, կա հակառուսական մարազմ, կա հակաասադական «բզիկ», կա ...

Անթալիայում դեմագոգիայի և փարիսեցիության ցուցահանդես էր։ Փարիզն ու մյուս քաղաքները, ըստ սահմանման, չեն կարող Հալեպի չվերածվել։

«Շարլի Հեբդոն» նույնքան կապ ունի խոսքի ազատության հետ, որքան ինկվիզիցան՝ քրիստոնեական գաղափարների, կամ կարմիր տեռորը՝ կոմունիստական իդեալների հետ։

2008–ից սկսած՝ Սերժ Սարգսյանը նախաձեռնեց «Ֆուտբոլային» դիվանագիտությունը՝ ինքն իրեն դիրքավորելով, այսպես կոչված, խաղաղության կուսակցության տիրույթում։

Անդրանիկ Թևանյան. «Ադրբեջանի լկտիացումն ուղղակի հետևանքն է վերջին տարիներին Հայաստանի արձանագրած արտաքին ու ներքին քաղաքական ձախողումների»։

Թող զարմանալի չթվա՝ գաղջ մթնոլորտը, որի պայմաններում սպանվեց Վազգեն Սարգսյանը, հենց ինքն էր ստեղծել՝ 1996–ի նախագահական ընտրությունների ժամանակ հայտարարելով, թե եթե ընդդիմությունը 100 տոկոս ձայն էլ հավաքեր, ապա ...

Հայաստանի անկախության 24–րդ տարեդարձի նախաշեմին մենք «նվեր» ստացանք։ Անկախության սերնդի ներկայացուցիչը Բաքվում քարոզում էր Հայաստանի ու Ղարաբաղի դեմ։

Պոտենցյալ «Վահան Մարտիրոսյան» կարող են լինել բոլոր քաղաքական հաճախորդները, «անկախ» լրատվամիջոցները, «քաղաքացիական ակԾիվիստները» և բոլոր նրանք, ովքեր «պայքարիստի» հաստիքով փող են աշխատում։

Հիմա ընդունված է քաղաքական դաշտը բաժանել Բաղրամյան 26–ում կազմակերպած ֆոտոսեսիայի մասնակիցների ու չմասնակիցների միջև, սակայն դա սխալ բաժանում է։

Վախը Սարգսյանին կասկածամիտ է դարձրել։ Նա չի վստահում ոչ մեկին ու փոխադարձ անվստահության Սահմանադրություն է ներկայացրել։ Սահմանադրություն, որը քաոսի ստեղծման փիլիսոփայությամբ է գրվել. «Ինձանից հետո թեկուզ նոր Սահմանադրություն»։

Անդրանիկ Թևանյան. «Սերժ Սարգսյանն ուզում է ցմահ լինել ՀՀ փաստացի ղեկավարը, ունենալ անսահմանափակ լիազորություններ, բայց որևէ պատասխանատվություն չկրել երկրում տիրող վիճակի համար»։

Անդրանիկ Թևանյան. «ՀՀ ու ԼՂՀ անվտանգությանը սպառնացող բոլոր նախաձեռնությունների հեղինակ հանդիսացող Վերջի բոլշևիկն ու երիտբոլշևիկները մեզ մոտ ցմահ իշխելու հայտ են ներկայացնում»։

Քաղաքական առումով Գագիկ Ծառուկյանին պաշտպանելու ցանկություն չունենք։ Բայց կա մի մեծ «Բայց», և արժե առանձնացնել կոտլետները ճանճերից։

Անդրանիկ Թևանյան. «Հայաստանում ստեղծված քաղաքական ու տնտեսական իրավիճակից կա 2 ելք (ներքաղաքական «ստատուս քվոն» երկար չի կարող պահպանվել)։ Կա՛մ ..., կա՛մ...»։

Անդրանիկ Թևանյան. ««Ֆուտբոլային» թեման փակված չէ, և ՀՀ–ի ու ԼՂՀ–ի համար նոր փորձությունները դեռ առջևում են»։

Անդրանիկ Թևանյան. «Եթե նախկինում երիտթուրքերն էին հայերին արտաքսում իրենց բնակավայրերից, ապա հայերն այժմ ինքնաարտաքսվում են՝ հեռանալով ագահության, դիլետանտիզմի և վատ կառավարման դրսևորումներից»։

Մեր միակ հնարավորությունը Հայաստանը ներսից ուժեղացնելն է։ Հնարավո՞ր է արդյոք այդ ամենին հասնել գործող իշխանությունների օրոք։ Հարցը հռետորական է։

Անդրանիկ Թևանյան. «Սկզբում մեզ համարում էին լևոնական, բայց հետո հասկացան, որ դա այդպես չէ, ու սկսեցին համարել քոչարյանական։ Հետագայում արդեն մեզ համարեցին ԲՀԿ–ական։ Նման գնահատական տվողները պարզապես ցույց էին տալիս իրենց ստրկամտությունը»։