Ստեփանակերտի այս հրթիռակոծության ժամանակ պայթյունների ձայնն ավելի ուժեղ էր լսվում։

Դիերի մի մեծ մասը գտնվում է չեզոք գոտում ու նրանց այնտեղից հանելու ուղղությամբ գործնականում ոչ մի քայլ չի ձեռնարկվում:

Ռազմաքաղաքական իշխանությունների արկածախնդրության պատճառով ենթակառուցվածքների անվտանգությունը չի կարող երաշխավորել ոչ մեկը։

Տան կանայք ավելի ապահով վայրերում են, իսկ քեռին մի պահ տուն էր եկել ու ջրում էր ծաղիկները:

Այսքան էլ լավ կերակրում է, բայց ապերախտները մեկ է չեն կռվում։

Պատերազմական իրավիճակում սրանցից որևէ մեկի ավելցուկը վնասակար է։

Թշնամին բառացիորեն գազազած է նախորդ օրերի անհաջողություններից։

Մենք ՀԱՂԹԵԼՈՒ ԵՆՔ, ՀԱՂԹԱՆԱԿԸ ՄԵՐՆ Է, անկասկած: Բայց դուք այդ հաղթանակի հետ կապ չունեք:

Գուցե կարծում էիք, թե այսպես կոչված «թավշյա և այլն հեղափոխությունից» հետո ողջ աշխարհը մեր կո՞ղմն էր լինելու։

Սա նույն վիճակն է, ինչ մայիսի վերջին օրերին էր, երբ մտնում էինք հունիս-հուլիսի ամենածանր փուլ։

Դեռ չեք հասկացե՞լ, որ միակ ճանապարհն Արցախի անկախության րոպե առաջ ճանաչումն է:

Բնակչության 99 տոկոսը չգիտի՝ քաղաքացիական բնակչությունը ոնց պիտի ինքնակազմակերպվի հարձակման դեպքում։

Մենք այսօր ճաշակում ենք հենց նմանատիպ «ֆուտբոլային» և «վերելակային» դիվանագիտության պտուղները։

Այդ ձևով ճակատ գնացողի բարոյահոգեբանական վիճակն արդեն պարզ է։

«Երկար ու ձիգ քննարկումներից հետո» որոշվեց հանուն ընդհանուր շահերի Թուրքիայի հետ երկխոսության շանս թողնել։

Չի ասվում, թե արդյոք մեր կյանքի նպատակը քաղաքակրթական առաջնագիծ դառնա՞լն էր։ Հատկապես որ առաջնագծում զոհվում են, իսկ քաղաքակիրթ կոչված աշխարհը դա դիտարկում է որպես մանրադրամ իր մեծ խաղերում։

2014-2019թթ. Ադրբեջանին իսրայելական զենքի և զինամթերքի ընդհանուր մատակարարումը գնահատվում է շուրջ 6,5 միլիարդ ԱՄՆ դոլար։

Սպասվող բանակցություններից առաջ պետք է հասկանալ, թե ինչ խնդիրներ է ցանկանում լուծել թշնամին: