Զարմանալի չէ, որ թուրքերի և ադրբեջանցիների հետ բարեկամության ջատագով, թուրք գործընկերների հետ պատմության դասագրքեր կազմող, հայոց պատմությունը խմբագրող այս տիկինը աչքի է ընկնում հակահայկական խոսույթով։

Այնուամենայնիվ, բուլղարական անգլալեզու թերթերից մեկը զարմանքով հռետորական հարց է տալիս նախագահ Մակրոնին՝ ինչո՞ւ է նա փորձում աջակցել Իրանին և Ռուսաստանին մի տարածաշրջանում, որտեղ նույնիսկ Հայաստանի ներկայիս վարչապետը հրաժարվում է աջակցել Մոսկվային և Թեհրանին:

Ֆրանսիայի նախագահ Էմանուել Մակրոնի գործողությունները Հարավային Կովկասում հակասում են Հայաստանի և Ադրբեջանի հարաբերություններում ԵՄ քաղաքականությանը։ 

Թշնամին ներսից է․ այդ պայմաններում դրսից ինչպե՞ս կարելի է օգնություն ակնկալել:

Ճակատագրի հեգնանքով, այս «խաղաղասեր» «գերազանցիկը» ծնվել է հայ ժողովրդի զարթոնքի՝ 1988 թվականին։

Այս տեսանյութը 2018-ին առաջինը մենք ենք վերահրապարակել։ Այսօր արդեն այն ժամանակ մեզ քննադատողներից շատերը թռել են Մարիայի դեմքին։

Ամերիկացիներին սատանայացնելն անիմաստ է, քանի որ նրանք պաշտպանում են իրենց շահերը՝ Ռուսաստանի վտարումը բոլոր հնարավոր ազդեցության գոտիներից, և եթե դրա գինը պետք է լինի հայերի նոր ցեղասպանությունը, ապա այդ գինը կարելի է վճարել։

Կատարվում են հերթական քայլերը վերջնական բռնապետություն հաստատելու համար։

Այլևս անհանդուրժելի է ոչ կոմպետենտ, նպատակաուղղված կերպով ռազմավարական նշանակության ոլորտները, այդ թվում՝ գյուղատնտեսությունը, տանուլ տվող անձանց պաշտոնավորումը։

Հայաստանից ոչ բարով 680 հազար քվե ես ստացել, չի բացառվում, որ քեզ քվե տվածի երեխեքն են հենց հիմա դատվում։

Դուք ինքաքննադատությունից և առողջ մտածելուց շատ հեռացել եք, քաղաքացին է տուժվում, ցավալին դա է:

Վաշինգտոնում հենց այս փաստաթուղթն են պահանջում վիժեցնել, և դա անում են, որպեսզի ռուսական զորքերը դուրս բերվեն տարածաշրջանից։

Եթե հիմա էլ չհասկանանք, թե ինչ է Արցախը Հայաստանի ու մեր ժողովրդի անվտանգության համար, շատ ծանր գին ենք վճարելու։

Նա միանգամայն ադեկվատ է մեր իրականությանը, քանի որ այն, ինչ կատարվում է Հայաստանում և Արցախում, նրա` իր տերերի առջև ստանձնած պարտավորությունների կատարումն է։

Նամակը հայփոստ հանձնել են հենց ամսի 29-ին, 30-ին հայփոստը ուղարկելա։

Նախկինում բոլոր գերատեսչությունններն իրար հետ սերտ կապեր ունեին, ցանկացած հարց արագ լուծում էր ստանում:

Հայաստանը թիրախավորելու հաջորդ քայլերից մեկը լինելու է, այսպես կոչված, «արևմտյան ադրբեջանցիների՝ իրենց հայրենիք վերադարձի» խնդիրը։

«Ստոկհոլմյան սինդրոմը» Հայաստանում շարունակում է մնալ որպես քաղաքական գործոն, և դրան հատկապես ենթակա է բնակչության առավել խոցելի շերտերը։