Հիմա Ադրբեջանը ոչխարի տեսք է ընդունել, վաղը ցուլը դուրս կգա: Պատերազմ լինելու է, և այն անխուսափելի է:

ՆԱՏՕ–ն ի պատասխան Ռուսաստանի գործողությունների է ամրապնդում իր պաշտպանությունը։ Սա առճակատում չէ. մենք չենք ցանկանում նոր «սառը պատերազմ»։

Ընդհանուր առմամբ, ՆԱՏՕ–ի հետագա ընդարձակումը մեր կարծիքով ավելի շուտ բացասական նշանով գործընթաց է։ Այն ոչինչ չի տալիս եվրոպական անվտանգության ամրապնդման տեսանկյունից։

Եվրամիությունը կփլուզվի ինքն իրեն։ Պատճառը պարզ է՝ երկու հիմքն էլ, որոնց վրա նա հենվում է՝ Շենգենն ու եվրոն, ներկայումս փլուզվում են։ Եվ նրանք ժամանակ են ձգում, որը միլիարդներ արժե։

Էրդողանն առաջիններից մեկն էր, որ ապրիլյան դեպքերի ժամանակ հայտարարություն արեց ոչ թե հանդարտեցնելու, այլ Ադրբեջանին ոգևորելու համար, ինչն անհանգստացնող է:

Ադրբեջանը վաղուց արդեն ահաբեկչական, նացիստական պետություն է, և, համապատասխանաբար, գործում են այս ոճին համարժեք: Եվ սա պետք է շատ լուրջ ազդակ լինի նաև միջազգային հանրության համար։

Շփման գծում պետք է հաստատվի ու ամրապնդվի հրադադարը, համաձայնեցվեն վստահության մեխանիզմները, և սկսվի բանակցային գործընթաց: Դա որոշակի ժամանակ կպահանջի։

Անցած քսան տարիների ընթացքում այս տիպի դիրքային փոփոխություններ բազմիցս տեղի են ունեցել։ Հասկանալի է, որ դիրքային փոփոխությունը կարող է շարունակվել։

Ռուսաստանի դերակատարումը ԼՂ կարգավորման հարցում բավականին մեծ է. ՌԴ–ն վերջին տարիներին արել է մի շարք առաջարկներ, որոնք կողմերին մոտեցրել են վերջնական կարգավորման որոնմանը:

Հայաստանի իշխանություններն ամեն կերպ փորձել են դուրս մղել Արցախին և նվազեցնել Արցախի գործոն լինելը կամ դերակատար լինելը ԼՂ կարգավորման գործընթացում։

Եթե լինեն լավ գաղափարներ՝ ուղղված ապագային, ժողովուրդն էլի կհամախմբվի: Մենք մեր սին, տգետ ու մաշված գաղափարները կոտրում ենք ժողովրդի գլխին։

Ոչ մի երաշխիք չկա, որ տարածաշրջանում խաղաղությունն ու կայունությունը սպառնալիքի տակ չեն հայտնվի Մեծ Բրիտանիայի՝ Եվրամիությունից առանձնանալու դեպքում:

Եվրամիությունը մեզ խնդրել է փոփոխել մեր հակաահաբեկչական օրենսդրությունը: Կներեք, բայց մենք գնում ենք մեր ճանապարհով, իսկ դուք՝ ձեր։

Հայաստանի և Ադրբեջանի նախարարությունների ղեկավարների մակարդակով շփումները ՌԴ ԱԳՆ–ի օրակարգում են, և այս ժամանակահատվածում դրան առաջնահերթ ուշադրություն է դարձվում։

Հայաստանը ռուսական կողմի հետ չի քննարկել ԼՂ անկախության ճանաչման մասին օրինագիծը, բայց Մոսկվայում ուշադիր հետևում են այդ որոշմանը՝ կապված այդ փաստաթղթի հետ։

Ղարաբաղի կարգավիճակը կորոշվի ընդհանուր համաձայնության կոնտեքստում, ոչ թե միակողմանիորեն։ Քաղաքական գործընթացը, քաղաքական կարգավորումն այլընտրանք չունեն:

Որ կողմ նայում ես` Ղրիմ, Սիրիա, փախստականներ, ահաբեկչություններ, ազգային հարց և այլն: Ամենուր մենք տեսնում ենք թուրքական ղեկավարության բացարձակ ապակառուցողական դերը։

Ամերիկան պետք է տոն տա։ Մյուս երկրները պետք է խաղան այն կանոններով, որոնք սահմանում են ԱՄՆ–ն ու մեր գործընկերները, և ոչ թե հակառակը։