Փաշինյանն իր հարցազրույցում մեկնաբանություններ է անում, որոնք, մեղմ ասած, կարելի է գնահատել նաև հակառուսական։

Ոտքի կանգնած հասարակության դեմ Նիկոլը փշալարեր, ոստիկանական զորք կհանի և բարիկադներ կկառուցի։ 

Ինձ վիրավորում է, երբ ասում են՝ ես տերեր եմ ման գալիս և դռների տակ վնգստում եմ։ Որտե՞ղ է իմ անկախությունը, որ սահմանադրորեն է ամրագրված։

Ես ողջ կյանքում ծառայել եմ պետությանն ու ժողովրդին, օրենքին ու արդարադատությանը՝ բացառապես ուղենիշ ու չափորոշիչ ունենալով սպայի պատիվն ու արժանապատվությունը:

Ճիշտ այն պահից, երբ հայտնի դարձավ, որ նոր վարչապետը հետաքրքրվում է տնտեսական ցուցանիշներով, մեր վիճակագրությունը դարձավ անկանխատեսելի:

Ականատես եղանք, թե ինչպես է պետական կառավարման համակարգը դրդվում կոլեկտիվ հանցագործության։

Արդեն այնպիսի ճնշումներ են, որոնք ժողովրդավարական երկրում կարող են համարվել լրջագույն հանցագործություն։ 

Սա առաջին դեպքը չէ, որ վճռորոշ դատական որոշում կայացնելու նախորդ օրը բարձրաստիճան պաշտոնատար անձինք խառնվում են դատարանի որոշումներին։

ՍԴ-ում ճգնաժամ ստեղծելու փորձեր կատարվում են, ՍԴ-ն գործում է բնականոն ընթացքով՝ իր լիազորությունների տիրույթում և ՍԴ-ն ճգնաժամ երկրում չի առաջացրել։

Իմ հրաժարականը թող լինի «Կանգ ա՛ռ»-ի սթափեցնող քայլ, մնացած բոլոր տարբերակներում կհաղթանակի հայրենիքի հանդեպ պարտքը:

Պաշտպանյալը վտանգավոր է դարձել անձամբ իր, թիմակիցների ու Հայաստանի համար։ Կադրային զոհաբերություններով հեռու չես գնա։

Երկրում սոլիդ իշխանության ձևավորման քայլերթն արդեն սկսվել է։ Պետությունը օդ ու ջրի պես կարիք ունի սոլիդ իշխանության, և այն անշուշտ ձևավորվելու է։

Այն, ինչը մենք արել ենք, և այն, ինչը կառուցել ենք, հենց այն է, ինչը Դուք այսօր փորձում եք հարկել անհասկանալի սկզբունքներով։

100 տարի անց... հայ ժողովրդի մի մասը պայքարում է սեփական պետության դեմ։ Պետությունը դեռ դիմադրում է։ Օրինակ՝ 1920–ին չդիմացավ։

Զգալով, որ այլևս ոչ «ժողովուրդ ջան»-ի, ոչ էլ «հպարտ»-ի հողը չունի ոտքերի տակ, Նիկոլը լրջագույնս սկսել է պատրաստվել պլան Բ-ին։

ԱՄՆ-Ադրբեջան ռազմատեխնիկական հարաբերություններում ի հայտ եկած նոր իրողությունները Հայաստանին պետք է ստիպեն փոխել Նահանգների հետ աշխատանքի որակը։

Բաքվի ամենաբարձր իշխանությունները ցանկանում են առաջ շարժվել Փաշինյանի հետ կարգավորման հարցում, բայց կա կասկած՝ նա կկարողանա՞ կոնսոլիդացնել իր սեփական քաղաքական ուժը։

Մարտի 1-ը զուտ քաղաքական պրոցես է, ես այստեղ քրեական տարր չեմ տեսնում: Դե եթե քաղաքական պրոցես է, ապա Ռուսաստանը կպատասխանի շատ շռնդալից։