Հրայր Թովմասյանի դեմ իշխանության զավթման հատկանիշներով հարուցված քրեական գործը թակարդ է հենց Նիկոլ Փաշինյանի համար։

Բազմակարծությունը լավ բան է, բայց երբ բազմակարծություն է առանձին վերցրած մեկ գլխում, ապա դա շիզոֆրենիա է։

Նիկոլ Փաշինյանը, իշխանության գալով, մատը մատին չի խփել փոփոխություններ անելու համար: Թիմ չունեն, եթե ունեն, ուրեմն այդ թիմում գաղափար չկա, ինտելեկտ չկա։

Նիկոլ Փաշինյանը չունի անցյալ կամ ապագա։ Նա ապրում է միայն ներկայով։ Նրան հետաքրքիր չէ, թե ինքն ինչ է ասել, ու չի մտահոգվում, թե ինչ է լինելու։

Արցախի դեմ դիվերսիա է իրականացվում։ Ներսից։ Շա՜տ վտանգավոր եզրագծի ենք հասնում։ Սադրիչը կանգ չի ուզում առնել։

Նիկոլ Փաշինյանը Հայաստանը ներքաշեց պատերազմական իրավիճակի մեջ, արտաքին քաղաքականությունը տարավ փակուղի։

Ծայրաստիճան պարզունակ, ռամիկ պատկերացումներով մենք չենք կարող գոյատևել այս տարածաշրջանում:

ՍԴ-ն շարունակում է դիմադրել Հայաստանը պողոսապետության վերածելու պաշտպանյալի քայլերին։

Երբ օրեր, ամիսներ առաջ գրում էին, որ շուտով հերթը հասնելու է իմ դպրոցական տարիններին, ծիծաղում էի, հիմա՝ արդեն ոչ։

Խնդրի կարգավորման Մարաղայի տարբերակի խրախուսումը բացահայտում է Ադրբեջանի ղեկավարության իրական մտադրությունը՝ ժողովուրդներին նախապատրաստել բռնության:

Մենք մի տարածաշրջանում ենք, որտեղ ինչ-որ խաղաղասիրական տերմիններով խոսելը ոչ միայն սխալ է, այլև քաղաքական ինքնասպանություն է:

Ալիևը որոշել էր, որ իրեն թույլատրվում է ցանկացած արտահայտություն Հայաստանի հասցեին մեր ռազմավարական գործընկերոջ նախագահի ներկայությամբ։ 

Քրդերը հերթական անգամ իրենց պատմության ընթացքում իրենց իսկ ոչ խելամիտ պատկերացումների պատճառով դառնում են զոհ:

Կա լարում Ղարաբաղում, իրավիճակն այնտեղ այնպիսին է, որ հնարավոր է հակամարտության վերսկսում, որին նպաստում է նաև տարածաշրջանում իրավիճակի լարումը։

Արցախի շուրջ ունենք շատ աննորմալ իրավիճակ։ Տարիներ ի վեր իր ապակառուցողականությամբ աչքի ընկնող Ադրբեջանն այսօր իրեն աննկարագրելի լավ է զգում։

Սիրիայի քրդերի վրա հարձակվելով՝ Թուրքիան բացահայտեց Հայաստանի իր գործակալներին՝ թրքաբոլշևիկներին։

Որևէ մեկը, այդ թվում՝ երկրի վարչապետը, իրավունք չունի միջամտել դատական իշխանության գործունեությանը:

Ո՞ւմ համար հասկանալի չէ, որ Հարավային Կովկասում ռուսական ազդեցության թուլացումն անպայման լրացվելու է թուրքական գործոնի ուժեղացմամբ։