Ի՞նչ են պայմանավորվելու Բրյուսելում ՀՀ վարչապետ կոչեցյալն ու Բաքվի բռնապետը, գուցե արդեն ուշ լինի մինչև ապրիլի 6-ը։

Խաղաղապահները չեն կարող հայկական բանակի ֆունկցիա կատարել։

Գործող իշխանությունները բոլոր ոլորտներում տապալվել են, լինի դա «խաղաղության դարաշրջանի» բացում, դեմոկրատիայի կառուցում, անգամ ասֆալտ անելու:

Ի՞նչ խաղաղության պայմանագրի մասին է խոսքը, երբ ակնհայտ է, որ Ադրբեջանը չի ցանկանում գոնե ինչ-որ հարցեր խաղաղ ճանապարհով լուծել:

Հեռահար նպատակն Արցախի հայաթափումն է, և այն սադրանքները, որոնք իրականացվում են Արցախի նկատմամբ, վկայում են, որ Ադրբեջանն անտեսում է ոչ միայն ՀՀ իշխանությանը, այլև ռուսական խաղաղապահ առաքելությանը։

Ռուս խաղաղապահներին իշխանության մեղադրանքներն անհասկանալի են.

Սողացող 3-րդ համաշխարհային պատերազմ է։

Ադրբեջանն առաջնորդվում է հետևյալ սկզբունքով՝ ինչո՞ւ վերցնել մի մասը, եթե կարելի է վերցնել ամբողջը։

Արցախում անվտանգային և հումանիտար առումով աղետալի վիճակ է, իսկ Հայաստանի իշխանությունները ձեռքերը լվացել են Արցախից:

Հայաստանին չի հաջողվի անմասն մնալ, քանի որ հարվածի տակ կարող է հայտնվել եվրասիական ողջ տարածքը:

ՀՀ իշխանությունները չեն կարողանում գնահատել Հայաստանի շուրջ ստեղծված ռազմաքաղաքական իրավիճակը։

Ռուսաստանը պատրաստ է Արևմուտքի կողմից կիրառվող տնտեսական պատժամիջոցներին ու պատրաստ է դիմագրավելու այդ պատժամիջոցներին:

Այն տեսանյութերում, որոնք ձայն ունեն, ու որոնցում Մանթաշյանը երևում է, նա փորձում է կանխել ոստիկանության ու քաղաքացիների միջև միջադեպերը:

Իշխանությունը դատական համակարգը հավաքել է իր բռի մեջ։

Այս պայքարը միայն ընդդիմության 35 հոգու պայքարը չէ: 35 հոգին ԱԺ-ում ոչինչ չեն կարողանալու փրկել, եթե ՀՀ քաղաքացին ինքը չգիտակցի, թե մենք ուր ենք գնում, և ինչ է ուզում ինքը:

Դրա երաշխավորը մեր դաշնակցային հարաբերություններն են, մեր երկրների՝ դրանք խորացնելու ու ամրապնդելու ուղղվածությունը:

Ամեն դեպքում ուկրաինական ճակատը ռուսների համար ավելի կարևոր է, քան մերը:

Ուկրաինան Ռուսաստանի ազգային անվտանգության տեսանկյունից շատ կարևոր երկիր է, ուստի նա չէր կարող արձագանքել Ուկրաինայի ՆԱՏՕ գնալու ընթացքին: