Հեռահար նպատակն Արցախի հայաթափումն է, և այն սադրանքները, որոնք իրականացվում են Արցախի նկատմամբ, վկայում են, որ Ադրբեջանն անտեսում է ոչ միայն ՀՀ իշխանությանը, այլև ռուսական խաղաղապահ առաքելությանը։

Ռուս խաղաղապահներին իշխանության մեղադրանքներն անհասկանալի են.

Սողացող 3-րդ համաշխարհային պատերազմ է։

Ադրբեջանն առաջնորդվում է հետևյալ սկզբունքով՝ ինչո՞ւ վերցնել մի մասը, եթե կարելի է վերցնել ամբողջը։

Արցախում անվտանգային և հումանիտար առումով աղետալի վիճակ է, իսկ Հայաստանի իշխանությունները ձեռքերը լվացել են Արցախից:

Հայաստանին չի հաջողվի անմասն մնալ, քանի որ հարվածի տակ կարող է հայտնվել եվրասիական ողջ տարածքը:

ՀՀ իշխանությունները չեն կարողանում գնահատել Հայաստանի շուրջ ստեղծված ռազմաքաղաքական իրավիճակը։

Ռուսաստանը պատրաստ է Արևմուտքի կողմից կիրառվող տնտեսական պատժամիջոցներին ու պատրաստ է դիմագրավելու այդ պատժամիջոցներին:

Այն տեսանյութերում, որոնք ձայն ունեն, ու որոնցում Մանթաշյանը երևում է, նա փորձում է կանխել ոստիկանության ու քաղաքացիների միջև միջադեպերը:

Իշխանությունը դատական համակարգը հավաքել է իր բռի մեջ։

Այս պայքարը միայն ընդդիմության 35 հոգու պայքարը չէ: 35 հոգին ԱԺ-ում ոչինչ չեն կարողանալու փրկել, եթե ՀՀ քաղաքացին ինքը չգիտակցի, թե մենք ուր ենք գնում, և ինչ է ուզում ինքը:

Դրա երաշխավորը մեր դաշնակցային հարաբերություններն են, մեր երկրների՝ դրանք խորացնելու ու ամրապնդելու ուղղվածությունը:

Ամեն դեպքում ուկրաինական ճակատը ռուսների համար ավելի կարևոր է, քան մերը:

Ուկրաինան Ռուսաստանի ազգային անվտանգության տեսանկյունից շատ կարևոր երկիր է, ուստի նա չէր կարող արձագանքել Ուկրաինայի ՆԱՏՕ գնալու ընթացքին:

Մենակ են մնացել, չնայած նրան, որ տարբեր պետություններ՝ Մեծ Բրիտանիան, ԱՄՆ զենք էին ուղարկել, հիմա արդյունքում ստացվո՞ւմ է, որ իսկապես ոչ ոք, ըստ էության, չօգնեց Ուկրաինային:

Այս իշխանությունը ծնվել և ձևավորվել է անբարոյական քաղաքական միջավայրում։

Այլ հարց է, որ այնտեղ նրանք ունեն աննախադեպ կառավարելիության խիստ դիսցիպլինա։

Իշխանությունը ոտանահարում է մեր երկրի անվտանգային խնդիրները։