Իսկ երբ լրագրող ու խմբագիր էր, տզի նման կպել էր փող ունեցողների ջանին։

Պարտված պատերազմի ավարտից հետո նրա ասածները պետական գաղտնիք համարելը, մեղմ ասած, ծիծաղելի է։

Այո, հայրենիքում ապագա կա, բայց այդ ապագան քո հետ անհամատեղելի է, և դու դա շուտվ կտեսնես։

Ձեր դժբախտությունը ձեր ուղեղի մեջ է, դժգունությունը` թրքահպատակության և ապիկարության։

Որովհետև թույլ ենք տվել, որ սա մնա մեր երկրում օտարերկրյա դրոշը տան գլխին կախած ու իր «լրատվամիջոցով» սուտ ու կեղծիք տարածի։

Նրանք ողջ կլինեին, եթե մենք երկրում իշխանություն ունենայինք:

Դիրքերի, որոնց իրական վիճակը տեսնում են ադրբեջանցիները համ իրանց աչքով, համ դռոներով, համ սպուտնիկով։

Ինչքան գաղտնի փաստաթուղթ կար, հրապարակեցիք:

Իրավունքի գերակայության բաղադրիչներից մեկը և համընդհանուր ընդունված սկզբունքի կարգավիճակ ունեցողը՝ հենց ԻՆՔՆՈՐՈՇՄԱՆ ԻՐԱՎՈՒՆՔՆ Է։

Լավ, մարդ էսքան անիքնասեր, լկտի, ստախոս ո՞նց կարա լինի։

Ոնց է հոխորտում, ինչ ոգևորությամբ է նախկինների մսերը շարունակում ծամել, ինչ տոնով է մունաթ գալիս... դե մանիպուլյացիաների ու ստերի մասին էլ չխոսեմ:

Եթե Ալիևը ինչ-որ կերպ հայտնվի Հայաստանի խորհրդարանում, դուք նրան կդիմե՞ք որպես «պարոն նախագահ»:

Դաժան պարտությունից հետո գործող իշխանությունը փորձում է շարունակել սոցիալական պոպուլիզմը, որն ընչազուրկ մարդկանց մոտ դեռ աշխատում է

նիկոլն ասում ա՝ «դե պատվաստումներից հնարավոր ա մարդիկ վատանան, մարդիկ մահանան, որովհետև, ԲԱՐԵԲԱԽՏԱԲԱՐ, մարդիկ մահանում են»։

Վարչապետի թեկնածու կապիտուլյանտն այսօր Աժ-ում էլի ստեց:

Սյունյաց ողջույն քեզ, կապիտուլյանտ...

Տեսեք՝ ինչ լավ ապագա է կերտել իր համար այդ տղան:

Ավտոճանապարհը կընթանա հետևյալ երթուղով. «Բաքու-Սաբիրաբադ-Իշխանաձոր-Գորիս-Անգեղակոթ-Նախիջևան-Իգդիր»: