Հայաստանի քաղաքական դաշտի ողբերգությունն էլ այն է, որ երբ որևէ գործչի կամ ուժի մասին գրում ես այն ինչ կա, իրենք պատվիրատուներ են փնտրում։

Կգնա՞ Փաշինյանն արտահերթի, թե՞ տեսնելով ՏԻՄ ընտրությունների արդյունքները՝ կվախենա։

Հուսով եմ դառը դաս կքաղի էս իրավիճակից, ընկերներին էլ ավելի ուշադիր կընտրի ապագայում։

Լինի Նիկոլը, կարգին Հայկոն, թե իշխանազավթման օրերին հրապարակում նախկինացավ կպած կոկորդ պատռող որևէ մեկը։

«Հեղափոխականները» բաժանվել են սևերի ու սպիտակների, միմյանց հասցեին ինչ ասես՝ ասում են, կեղտոտ սպիտակեղենը հանում են ջրի երես։

Սա սերյալ նայող բամբասչի կնգա թիմ ա ու որքան բարձր պաշտոնյա, էնքան բամբասչի։

Մի խոսքով, դու ո՜չ լավ դերասան դարձար, ո՜չ էլ լավ քաղաքապետ։

Քաղաքական հետապնդումը պոզով ու պոչով կենդանի չէ:

Իսկ սահման խախտելու հանցագործության դեպքն ինչ եղա՞վ, գործ հարուցվեց ու կարճվե՞ց, թե՞ դա էլ հարկ չհամարեցիք։

Մատաղ սերնդին դաստիարակեք հենց այս օրինակով և ոչ կեղծ խաղաղասիրությամբ։

Գլխավոր դատախազության միակ գործառույթը տվյալ քմահաճույքն ի կատար ածելն է։

Այժմ մեր ընտրությունն ավելի քան հստակ է՝ գալիք դարերում լինել լուրջ պետություն և ազգ կամ հարևաններին սպասարկող կենցաղային միավոր։

Գնորդները թուրքիան ու ադրբեջանն են:

Այդ գործիքը՝ մարդկային նախանձից, ընչաքաղցությունից, չարությունից, որկրամոլությունից, տգիտությունից ու անտարբերությունից ստացված մի սարսափելի համաձուլվածք է՝ սուր ծայրերով։

Հերն էլ անիծած, որ Շուշին, Հադրութը, հայրենիքի ազատագրված տարածքները թշնամին օկուպացրել է, տվել ենք հազարավոր զոհեր։

Հուսամ հայկական կողմը զուտ չի գիտակցել, որ ականապտման քարտեզները շուտով ադրբեջանական տանկերին անարգել հասցնելու են Ստեփանակերտ, հետո՝ Գորիս:

Հաղթելով Եվրատեսիում, մենք շարունակում ենք պարտվել։

Մենք մեր իսկ կառափնարանի ճանապարհին երգում ենք ուրախ ու զվարթ, երջանիկ։