Նիկոլ Փաշինյանը սկսել է ինտենսիվացնել իր հակառուսական կեցվածքը:

Աշխարհ,աշխարհ, վայ փուչ աշխարհ։

Համազգային ինքնասպանության ավելի մեծ «ֆլեշ–մոբ» դժվար է պատկերացնել։ Փափուկ ուժի ապուշացման տեխնոլոգիան, փաստորեն, հրաշքներ է գործում։ Գեբելսի ոսկորներն անվերջ պտույտների մեջ են հայտնվել։

Նա Հայաստանի ապագա հնարավոր կործանման հիմնավորման հիմքը փորձեց դնել, որպեսզի այս հարցում էլ մեղքը գցի նախկինների վրա:

Նիկոլի նպատակն է մարդկանց համոզել, որ հայը հաղթելու, պայքարելու, կռիվ հաղթելու շանս այլևս չունի։

Եթե անկեղծ, ես չեմ զարմանում։

Ինչո՞ւ են բոլորը մեղավոր, իսկ Նիկոլը՝ խեղճ։

Ադրբեջանը կտրուկ մերժել է Մադրիդյան փաստաթուղթը՝ համարելով այն խիստ պրոհայկական:

Եթե «նախկինները» ճանաչել են Արցախն Ադրբեջանի կազմում, ինչո՞ւ է Ալիևն իրեն պատռում։

Օրվա իշխանությունները վերջնական ասում են, որ հրաժարվում են Արցախից։

«Լեզվի սայթաքման» միջոցով բանակցություններում տեղ է թողնում նաև Հայաստանն Ադրբեջանի մաս ճանաչելու հեռանկարին։

Լինել ազգանունով հայ և ՀՀ քաղաքացի ու երազել Ռուսաստանի պարտությունը պատերազմում, ցանկանալ Իրանում ներքաղաքական լարվածություն, նշանակում է ցանկանալ ու երազել Հայաստանի ու Արցախի կործանումը։

Քանի որ հավաստի աղբյուրը արդեն երկու օր է` բաց տեքստով գուժում է ապագա աղետը, ապա սուր խնդիր է առաջանում` նույնքան բաց ներկայացնելու իրավիճակը։

Անհամաձայնությունների վերաբերյալ Արցախի ղեկավարությունը պետք է առավել հստակ խոսի և բաց ասի, թե ինչի վերաբերյալ է մոտեցումների տարբերությունը։

Մեկ էլ հերքեք, որ Հայաստանում հակառուսների մեծ մասը երբեք ու երբեք թուրքիային ու Ադրբեջանին թշնամի չի անվանում ու նրանց դեմ ոչինչ չի խոսում։

Սրանով դուք ուղղակի ձեր մեղքի զգացումն ու վախերն եք խեղդում, իսկ Հայաստանը քանդողները ձեզ զբաղեցնում են, որ հանկարծ չմտածեք իրենց հեռացնելու մասին... Հոգեթերապիայի մի տեսակ է։ 

Էդ միջանցքի թեման հենց դրա համար են գցել ինֆորմացիոն դաշտ ու քշում, որ մենք դա ծամենք, իսկ էդ ընթացքում իրանք տակից մնացած սաղ տան, վերջում էլ ասեն, տեսա՞ք սուտ էր էդ միջանցքի թեման, մենք չէինք էլ տալու: