Սա ոչ միայն ամոթ է, այլև վտանգավոր մի ժողովուրդի համար, ով հանդուրժում է այսպիսի խայտառակությունը:

Ճակատագրի հեգնանքով այն հանրային պահանջը, որ պիտի կատարվեր 1998-ին, այլասերված ձևով փորձ է կատարվում այսօր իրականացնել:

Եթե առաջիկայում ձևավորվի նոր պրոցես, կայանան նոր ընդդիմադիր ձևաչափեր, ապա առաջին հիմնական վերանայումներից մեկը պետք է լինի հենց դա։

Արցախում առկա այս իրավիճակն ու Հայաստանում հանձնողների՝ իշխանության ղեկին լինելը, շարունակ նվազեցնում են Հայաստանի ու Արցախի դիմադրության ու պայքարի պոտենցյալը։

Հարգելի օլիգարխներ, ՄԻՍԻՊԻՍԻ լրագրողին աշխատավարձ տվողը իրավունք չունի բողոքել լրագրողների հարցերից:

Խաչի՛կ, բա, որ բիզնեսով հարստացել ես ու այդքան ունեցվածք կուտակել, բա ամոթ չի՞ ընտանեկան միջոցառումների զարդարման փողերը սկի չես տալիս:

Ծանոթացա հերթական բարբաջանքին։

Արդյոք արդարացի չի՞ լինի ասել, որ սույն բիզնեսմենը, ինչպես նաև նշված չինովնիկը հանդիսանում են գանդոններ։

Լրագրողների մոտ ձեզ զսպեք, առնվազն տարիքը դա է պահանջում։

Նանեի նման հոգեպես անհավասարակշիռ ու տարրական էթիկայի կանոնների չտիրապետող «լրագրող» պահող մարդը պարզապես բարոյական իրավունք չունի լրագրողներից բողոքելու ու նրանց վրա հարձակվելու։

Բռնել պատմամշակութային շենքը կոպեկներով պետությունից առել ու «բազառ» ա սարքել։

Դե, իսկ հիստերիկայի մյուս մասի հետ կապված դատարանում բացատրությունը կտաք:

Հայաստանն ու Արցախը դեռևս գոյություն ունեն, քանզի այդ հարցում խիստ շահագրգռվածություն ունեն Ռուսաստանն ու Իրանը։

Այգում լուսանկարելը ևս վճարովի է:

Եթե թշնամին հետ չշպրտվի, Ներքին Հանդ գյուղը՝ իր տարածքով, իր պատմամշակութային ու հոգևոր ժառանգությամբ ու Սոսիների պուրակով, կարող ենք համարել հայաթափ։

Երեխաներին հայատյացության պրակտիկայի մեջ ներառելու ցցուն կլասիկ փաստ։

Հանրահավաքները ուղղակիորեն իշխանսփոխություն իրականացնելու միջոց չեն։ Նրանք հանրային կարծիք ձևավորելու և իշխանության վրա լեգալ քաղաքական ճնշում գործադրելու միջոց են։

Երեկ խոսեցինք, այն մասին թե ինչպես պետք է երկիրը դուրս բերել այս իրավիճակից՝ ներկայացնելով մեր ծրագրերը: