Միայն այդ հանգամանքն արդեն լուրջ մեսիջ է, որ բանդիտներն ազատ ֆռֆռալու են։

Նմանությունները շատ են, ծեծի ենթարկելու, վախեցնելու, սպռնալու ձեռագիրը` նույնպես։

Պետք չէ հետին մտքեր փնտրել թե՛ Բաբայանի խոսքերի, թե՛ Խանումյանի նախաձեռնության մեջ։

Այն է՝ անել գործողություններ, որ Արցախը չտարբերվի Ադրբեջանից:

Իսկ Սերժը ունի մի առաջադրանք՝ հասնել Արցախը հանձնելուն միտված հոգեբանական անառողջ միջավայրի ձևավորմանը։

Այս ամենի հիմնական նպատակն է, որ Բաբայանը հեռանա Արցախից։

Պատմության քառուղիներով։

Կարո Փալյանին Թուրքիայում ծեծելը դատապարտելի է։

Այսօր ես հասկացա, որ չեմ ճանաչում Արցախը։

Ինչպե՞ս պետք է վարվի Բակո Սահակյանը, ով զուրկ է իրավական մտածողությունից:

«Բաբայանը հետ է եկել, քանի որ դուք վատ եք աշխատել»։

Ոչ մեկ չի պայքարել այնպիսի Արցախի գոյության համար, որտեղ մարդուն խոսելու համար կարող են դաժանաբար ծեծել:

Դասընթացները կկազմակերպվեն անվճար:

Ահաբեկչություն է ամբողջ Արցախի, հայոց պետականության դեմ:

Երբ ԼՂՀ Ազգային ժողովի դիմաց պատգամավորի են դաժան ծեծի ենթարկում:

«Հաղթանակած նախագահը» թռնում է Մոսկվա։

Պրոցեսները գնում են ամենավատ սցենարով, այն էլ՝ հանրային անվստահության պայմաններում։

Պատգամավորի ծեծը ցույց է տալիս, որ Արցախը ներքաղաքական խնդիրների ժամանակ շատ կոնկրետ մարդկանցն է։