Այսօր Գյումրիում գլխավոր դատախազ Գևորգ Կոստանյանը պատասխանեց կատարված ոճրագործության հետ կապված մի շարք հարցերի, բայց դարձյալ դրանից բխող հարցեր ավելի շատ առաջացան, քան սպառիչ պատասխաններ տրվեցին:

«Ուզում ենք հասկանալ՝ մենք իշխանություն ունե՞նք, որն իր քաղաքացու շահերը կամ իրավունքները վեր կդասի այլ քաղաքացու իրավունքներից կամ սեփական աթոռը կորցնելու վտանգից»։

Ստեղծված իրավիճակը թույլ է տալիս բարձրաձայնելու, որ օրվա իշխանությունները ունեն ոչ միայն հավակնություններ վերարտադրվելու, այլև՝ անճարակություն։

Ե՞րբ եք, ի վերջո, հասկանալու, որ երկրի ներքին և արտաքին քաղաքականության համար առաջին հերթին պատասխանատու են ՄԵՐ երկրի իշխանությունները...

Բառը ինքնին բացատրում է սպասվելիքը՝ ժողով, որը նպատակ է հետապնդում խորհուրդների, առաջարկների և քննարկումների արդյունքում նոր թափ հաղորդել շարժմանը...

Մասնագիտացել են «օրենքով գողերի» «սխոդկա» «պատշաճ» մակարդակով կազմակերպելու հարցերով ու ժամանակ չունե՞ն ոճրագործներ բռնելու:

«Ես ամաչում եմ, որ իմ երկիրը ղեկավարում են նման մարդիկ: Իսկ Ռուսաստանի դեսպանատան դիմաց ցույց անցկացնելն անտրամաբանական է»։

«Վերջապես Հայաստանում հաստատվեց լիակատար բազմակարծություն…»։

«Ինչպես իմ, այնպես էլ ջավախահայության համար խիստ կարևոր է Ջավախքի և ողջ տարածաշրջանի կայունության պահպանումը և խաղաղ, բնականոն զարգացումը»։

Ի՞նչ կապ ունի Ռուսաստանի Սահմանադրությունը Հայաստանի հետ: Դուք ո՞ր երկիրն եք ներկայացնում։

Բա տեսնես՝ Երանոսյանն իր ականջկտրելիքով ո՞ւր էր:

Եթե Պերմյակով կոչեցյալը մեկ ամիս էր ծառայում Գյումրիում եւ, ամենայն հավանականությամբ, չէր կարող ծանոթ լինել քաղաքի տեղանքին, ապա այդ ինչպես կողմնորոշվեց քաղաքում, այդ ինչպես որոշեց, թե որ կողմում է Թուրքիայի սահմանը։

Անկարան ահաբեկչության դեմ հստակ կեցվածք է որդեգրել. Թուրքիայի բազմաթիվ քաղաքացիներ զոհ են գնացել ահաբեկչության:

Իշխանափոխությունը կչեզոքացնի Ղարաբաղի «տակ» դրած ռումբը։

«Ցավոք, շատերը միջադեպը սկսել են օգտագործել հակառուսական հիստերիա բորբոքելու նպատակով, մինչդեռ, ինչպես շատերը նշել են, գործ ունենք անհատ հանցագործի հետ»։

Հուսանք որ հունվարի 20-ին ԲՀԿ նախագահ Գագիկ Ծառուկյանի նախաձեռնությամբ հրավիրվող խորհրդաժողովում կմշակվի օրվա իշխանության վերարտադրության բացառման ռազմավարությունը՝ «առանց վերարտադրության» կարգախոսով։

Ազգամիջյան ատելություն հրահրել բոլորովին պետք չէ։

«Երկրում մնացած մարդկանց էնպիսի վիճակի մեջ է գցել վարվող քաղաքականությունը, որ իրենք նույնիսկ արդեն փող աշխատել չեն ուզում»։