«Օրը ցերեկով դիմակավորված անձինք մարդ են փողոցից առևանգում, առաջին հերթին զանգում ես ոստիկանություն՝ ճշտելու արդյոք ոստիկաննե՞րը չեն առևանգել»։

«Փաստեր հավաքել և հստակ տեղեկանալ միջադեպի բոլոր մանրամասներին»:

Ե՞րբ ենք մենք, վերջիվերջո, հասկանալու, որ այլ երկրների անգործությունը չէ երկրում տիրող սոցիալ–տնտեսական ծանր ճգնաժամի, արտագաղթի, քաղաքական մենաշնորհի, կորուպցիայի և այլ քայքայող երևույթների պատճառը

Ոչիշխանական քաղաքական և հասարակական ուժերի խորհրդաժողովը ցայտնոտային իրավիճակ է ստեղծել իշխանության համար:

Ամեն անգամ փորձում եմ չարտահայտվել, երբ կայացման ճանապարհին մշտապես դոփող քաղաքական գործիչները մտքի գոհարներ են արտաբերում:

Համբերության բաժակն ու ֆուտբոլի գնդակը։

Նոր Նորքի 4-րդ զանգվածում հավաքվել էր ավելի քան 1200 ստորագրություն՝ տարիներ շարունակ նույն զանգվածով անցնող N 53 ավտոբուսի նախկին երթուղին վերականգնելու պահաջով:

Որպեսզի հետագայում էլ Գալուստ Սահակյանը անտրամաբանվածության զոհ չդառնա, առաջարկում ենք գլխից բռնել։

Գալուստ Սահակյանի պատասխանը նյարդային է, ինչը վկայում է, որ գործող իշխանությունները ծանր են տարել երեկվա ելույթը:

Նույն ՀՅԴ-ն մի կողմից դեռ պաշտոնապես ՀՀԿ-ի հետ կոալիցիա չի կազմել, բայց մյուս կողմից էլ՝ սատարում է ՀՀԿ-ի գրեթե բոլոր նախաձեռնությունները:

Իսկապես, բոլորիս համբերության բաժակը լցվել է:Հայաստանն արմատական փոփոխությունների կարիք ունի և ժամանակն էլ շատ սուղ է:

Համախմբվելուց հետո անհրաժեշտ է միասնական ճակատով հանդես գալ և ստիպել իշխանություններին հրաժարվել Սահմանադրությունը փոխելու գաղափարից:

Փոխանակ իրենք հետևություններ անեն ու ականջալուր լինեն ժողովրդի պահանջին՝ խոսեցնում են Ծառուկյանի դեմ «մաեստրո» Գալուստ Սահակյանին

Խայտառակը Գալուստ Սահակյանի քաղաքական բուռն կենսագրությունն է:

Ժողովրդի համբերության բաժակը, իրոք, լցվել է, վաղուց է լցվել։ Եվ եթե իշխանությունները, թեկուզ և անգիտակցաբար, շարունակեն իրենց հակահայկական քաղաքականությունը, դա բերելու է իշխանափոխության։

Այդ սեպը ոչ թե ժողովրդի տարբեր հատվածների մեջ է, ոչ էլ հայերի ու ռուսների, այլ ՀՀ իշխանությունների ու ժողովրդի մեջ:

Իշխանության անգործության և ոչ ադեկվատ արձագանքի պատճառով ծագած բողոքի ակցիայի մասնակիցների նկատմամբ որևէ գործողություն լրացուցիչ լարվածություն առաջացնելու պատճառ կարող է հանդիսանալ։

Խորհրդաժողովից հետո այնտեղ պետք է մտածեն արդեն «եթե..., ապա»–ի շուրջ։