Այսօր Հայաստանում գրեթե ոչ ոք չի կասկածում, որ արդեն 2018 թվականից Նիկոլ Փաշինյանը ծրագրել էր Ղարաբաղը թողնել Ադրբեջանի կազմում։ Բանակցային գործընթացի նպատակաուղղված ոչնչացումը, 2020 թվականի պատերազմի հրահրումը, պատերազմի ընթացքում քաոսի ամոթալի մթնոլորտի ձևավորումը և, վերջապես, 2020 թվականի նոյեմբերի 9-ի հայտարարության նպատակային վերանայումը հօգուտ Ադրբեջանի, հուշում են մեկ պարզ ճշմարտության մասին, որ Փաշինյանն ու իր թիմը դավաճաններ չեն, այլ թշնամիներ են:

«Յան»-ով վերջացող ազգանուններով թշնամիներ, ովքեր, սողոսկելով իշխանության ամենաբարձր օղակները, նպատակաուղղված կերպով հայ ժողովրդին տանում են դեպի նոր մեծ ցեղասպանությանուն: Հասկանալի է, որ Նիկոլ Փաշինյանը չէր կարողանա իրականացնել այս ամենը, եթե ​​նա թիմում չունենար իր նման մարդիկ, եթե նա շրջապատված չլիներ իր նմաններով։

Պատահական չէ, որ նա հենց այդպիսի թիմ է հավաքել Հայաստանի խորհրդարանում և կառավարությունում։ Ակնհայտ է, որ բոլոր այս մարդիկ վաղ թե ուշ պատասխանատվության են կանչվելու, և եթե այս մարդկանց թվում է, թե իշխանափոխությունից հետո կկարողանան խուսափել պատասխանատվությունից, ապա նրանք սխալվում են:

5 հազար երիտասարդների կորուստը և Արցախի տարածքների մեծ մասի հանձնումը ոչնչացնում է բոլոր հնարավոր մեղմացուցիչ հանգամանքներն այս սրիկաների համար։

Ոչ ոք չի մոռացվի, ոչինչ չի մոռացվի

Սա է իրականությունը:

Դավիթ Մկրտչյան