Կարդացի ԱԺ նախագահ կոչվող ողորմելու «հերոսական» արարքի մասին։ Մինչ իշխանության հասնելն այս արարածը եղել է տարբեր փողատեր-հեղինակությունների փամփիոնը, նրանց բոլոր քմահաճություններ կատարողը։ Եվ ահա, նա ունի իշխանություն, փող, թիկնապահներ։ Եվ այս «դուխով» ղզիկը վրեժխնդիր է լինում իր մանկության և պատանեկության տարիներին նվաստացումների համար։

Բայց, որքան էլ թպրտաս, միևնույն է, իշխանությունը հավերժ չէ և դու՛, այ ողորմելի, կա՛մ երես չես ունենա այլևս փողոց դուրս գալ, կա՛մ պետք է հասցնես թռնել Հայաստանից։ Բայց իմացիր, քո ստրկատեր և իրական դավաճանը, ինքը փախչելով, ձեզ բոլորիդ մենակ է թողնելու ժողովրդի դատին։

Իսկ նրան դավաճան անվանած Կարեն Մկրտչյանը լավատեսորեն սխալվում է։ Նա չի ձգում «դավաճան» պիտակին։ Նա ոչ թե դավաճան է, այլ ընդամենը դավաճանի ստրուկ-կամակատար։

Ավետիք Իշխանյանի ֆեյսբուքյան էջից