Անբովանդակ ու լկտիության հասնող շնորհավորանքներ են հղելու իշխանական տարբեր օղակներում բույն դրած ու ճղճղան թափորով Եռաբլուր գնացող տարատեսակ փոքր ու միջին պաշտոնյաները:

Զոհվածի ծնողին քաշքշելու համար պարգևավճար են ստանալու, որ ծաղիկ առնեն, կին ու մայր մեծարեն, ֆեյսբուքում ի լուր աշխարհի շնորհավորեն նաև լուսանկարի ուսադիրավորները:

Խոնարհումի ծեսեր են կազմակերպելու, բացիկների մակարդակում սիրեն, համբուրեն ձեռքերը, որ էլի առիթն եկած տեղը պղծեն նույն էդ հուշարձանը:

Ու երևի գրոշ անգամ չարժե մեկօրյա, մեկամսյա, մեկամյա արժևորումը, երբ իրական երջանկությունը դավաճանությամբ խլված է:

Հույս ու ապրելու ուժ որդիների լուսավոր քարերի մոտ շտապող բոլոր մայրերին։

Ռոբերտ Հայրապետյանի ֆեյսբուքյան էջից