ՔՊ–ին կից նախագահ նշանակված Վահագն Խաչատրյան/Խաչատուրյանն էլ, միտումնավոր կամ գիքորաբար, խոստովանեց, որ 2020–ի հոկտեմբերի 19–ին հնարավոր էր կանգնեցնել պատերազմը, բայց դա չարվեց։ Արդյունքում՝ մենք առնվազն 2.000 զոհով ավելի ունեցանք, կորցրեցինք Հադրութի, Շուշիի շրջանները (չհաշված մյուս տարածքները)։ Դա արվեց, որպեսզի չասեն «Նիկոլ դավաճան»։

«Նիկոլ դավաճան» չասելու համար էր նաև պատերազմը, քանզի ինչպես թիվ մեկ մեղավորն ու պատասխանատուն էր խոստովանել՝ իրենք կարող էին խուսափել պատերազմից ու զոհերից, բայց չարեցին դա։

Ինչ վերաբերում է Նիկոլ Փաշինյանի «խաղաղության» օրակարգին, ապա այն գերեզմանային է։ Այդ օրակարգը ձեռնտու է Թուրքիային, Ադրբեջանին ու անձամբ Նիկոլ Փաշինյանին, ով իր կաշվի փրկությունը տեսնում է թուրքական վեկտորի մեջ։

Անդրանիկ Թևանյանի ֆեյսբուքյան էջից