Աշխարհի բոլոր իշխանությունները երազում են կառավարել արտակարգ դրության պայմաններում՝ քաղաքացուն դնելով ազատության և անվտանգության (առողջության և այլն) երկընտրանքի առաջ։

«Կա՛մ, կա՛մ»–ից հետո անվտանգությունն, իհարկե, չի ապահովվում։ Այն նույնիսկ կարող է ավելի վատ վիճակում հայտնվել, բայց փոխարենը կառավարությունը հաջողում է ազատությունների սահմանափակման հարցում։

Առավել տոտալիտար հակումներ են ունենում, իբր, ազատությունների համար պայքարի ելած հեղափոխականները։ Բոլոր ժամանակներում ու բոլոր ժողովուրդների մոտ է այդպես։

Ամբոխը երբեք ազատություն չի բերում։ Ավելի ստրկամիտ մարմին, քան ամբոխն է, չկա։ Ամբոխի ծնած իշխանությունը միշտ տոտալիտար հակումներ է ունենում։ Մերը բացառություն չի կազմում։

Անդրանիկ Թևանյանի ֆեյսբուքյան էջից