Իշխանությունն ուզում է, որ մեր բոլոր դատավորները լինեն Արմեն Դանիելյանի և Աննա Դանիբեկյանի նման, իսկ ընդդիմադիրները՝ Ալեքսանդր Ազարյանի և Դավիթ Գրիգորյանի նման։

Ժնևում Հայաստանի և Ադրբեջանի ԱԳ նախարարների հանդիպումն ի ցույց դրեց կեղծիքը, որ որևէ բանակցություն չկա, որ սեղանին փաստաթուղթ չկա:

Փաստորեն, Արցախում էս անգամ վարչապետի ավտոշարասյան հետևից ոչ թե ջուր, այլ ՀԴՄ կտրոն են «լցրել»։ Կլիենտը փրփրած է։

Ժողովրդավարական մշակույթը և հասունությունը պահանջում են ինստիտուցիոնալ զսպվածություն, բարեխղճություն և փոխադարձ հարգանք պետական ինստիտուտների միջև:

Նիկոլ Փաշինյանը Արցախի հարցում տանում է բացառապես Ադրբեջանի շահերը սպասարկող քաղաքականություն։

Փաշինյանը հիմա էլ ոստիկանությանն է կասկածում իր դեմ «հիբրիդային հեղաշրջմանը» մասնակցելու մեջ։ Կլիենտի մոտ ֆորեստոլի սինդրոմ է։

Փաստացի ունենք բանակցային փուլ, որը ծավալվելու է ինչ-որ փաստաթղթի շուրջ։

ՍԴ-ի շուրջ կոնֆլիկտը ստեղծել է վարչապետը, սա բերելու է դատական համակարգի խորտակման։

Ինձ մոտ տպավորություն է, որ խորհրդարանի պատգամավորներն աբսուրդիզմի ժանրում հիթ-շքերթ են սկսել:

Իշխանությունը ցանկանում է իր հնազանդ ՍԴ-ն ունենալ և այդ ճանապարհին որևէ խոչընդոտի, նույնիսկ քրեական հանցագործությունների առջև կանգ չի առնում:

ԼՂ հարցում այս իշխանությունները չունեն սեփական տեսլական, սեփական ռազմավարություն, սեփական մարտավարություն։

Մնացականյանը բանակցություններում այլ բան է քննարկում, իսկ Փաշինյանը հրապարակային խոսում է այլ բանի մասին: Դա տարակուսանք է առաջացնում համանախագահների մոտ։

Այս իշխանության հատկանիշներից է ոչ միայն պոպուլիզմը և դեմագոգիան, այլ նաև դիլետանտիզմը՝ պարզ անգրագիտությունը։

Ակնհայտորեն մենք գործ ունենք մեկ սենյակում և մեկ գրիչով գրվող սցենարային զարգացումների հետ։

Որ Հանրային հեռուստաընկերությունը հանդես կգա անմեղության կանխավարկածի կոպիտ խախտողի դերում, ԵԽ ցանկացած անդամ երկրում պատկերացնելը գրեթե անհնար է։

Փաշինյանն իր քայլերով սրընթաց ձևով դառնում է օտար բոլոր շրջանակների համար: Ժամանակն աշխատում է իր դեմ։

Աշունը քաղաքականապես ակտիվ էր և վստահաբար կարելի է պնդել, որ «կոնսենսուս մինուս մեկը» սկզբունքորեն կայացել է:

Ինչը մեզ չի սպանում, մեզ ուժեղացնում է։  Ինքս ինձ չեմ հարգի, եթե այդ պատճառներով հետնահանջ կատարեմ այն խնդիրներից, որոնք ինձ են վերապահված։