«Լևոն Տեր-Պետրոսյանի խոսքի տակ պետք է լսել ենթատեքստերը։ Նա ասում է մեկ բան, պետք է հասկանալ երկրորդը, իսկ նպատակը կարող է երրորդը լինել»։

«Եթե ընտրությունն ընթանա արդար, ազնիվ սկզբունքով, ապա կարծում եմ, որ պետք է իշխանությունն ու ընդդիմությունը ներկայացնող ուժերը մոտավորապես հավասար չափով տեղեր վերցնեն»։

«Իմ կարծիքով, արտաքին հարաբերությունների հանձնաժողովում ՀՅԴ-ի դիրքերի պահպանումը և արված հայտարարությունը համատեղելի չեն»։

«Մենք միանշանակ դեմ ենք այսօր սահմանի բացմանը։ Ես պաշտոնապես հայտարարում եմ՝ դա մեր կուսակցության դիրքորոշումն է։ Այս մասով մենք համամիտ չենք Լևոն Տեր-Պետրոսյանի հետ»։

«Խոշոր գործարարների պարագայում չափազանց բարդ է պաշտպանել աշխատավորի շահերը. գրեթե անհնար։ Դա մի քանի պատճառ ունի. առաջինը՝ այդ գործարարները իրենք անվերահսկելի են, առավել, ևս որ շաղկապված են իշխանությունների հետ»։

«Եթե Հայաստանում քաղաքականություն կոչվածը լիներ գաղափարների, այլ ոչ թե կոռուպցիայի լծակներին տիրանալու պայքար, ապա իմ նշած տարբերակով, այսինքն երբ ՀԱԿ-ը մտնի կոալիցիա, իսկ ՀՅԴ-ն լինի ընդդիմություն և կոալիցիա կազմի «Ժառանգության» հետ, ապա Հայաստանի նորանկախ պատմության մեջ, 1995թ.-ից հետո, երկրորդ անգամ կունենանք գաղափարական իշխանություն և գաղափարական ընդդիմություն»։

«Այն մեր մտահոգությունները, որոնք որ հնչեցվել են «Ժառանգություն» խմբակցության պատգամավորների կողմից՝ չփարատվեցին։ Մենք ստացանք հստակ բացասական իմպուլս»։

«ՀՅԴ-ն պետք է որ «ֆուտբոլային դիվանագիտության» սկզբում հանդես գար այսօրվա կեցվածքով, սակայն լավ է ուշ քան երբեք։ Այս քայլը միանգամայն արդարացված է և հիմնված է գաղափարական սկզբունքների վրա»։

«Մեր արտաքին քաղաքականությունը ղեկավարում է հանրապետության նախագահը, իսկ ես ղեկավարում եմ արտաքին գործերի նախարարությունը, որի գլխավոր առաքելությունն է իրականացնել այն խնդիրները, որոնք մեր առջեւ դնում է հանրապետության նախագահը»:

«Թուրքիայի քաղաքական շրջանակներում չեք կարող գտնել մի ուժ, որը ցանկանում է Հայաստանի հետ սահմանը բացել, դիվանագիտական հարաբերություններ հաստատել»։

«Որքան Հայաստանը ժողովրդավարական ու քաղաքակիրթ լինի, այնքան ավելի զորեղ կլինի որպես Արցախի անվտանգության գլխավոր երաշխիքներից մեկը։ Ահա թե ինչու արցախյան հանրությունն ավելի շատ շվարած է ու չգիտի ինչպես արձագանքել: Շվարած, բայց ոչ անտարբեր»:

«Մեկ տարի հետո, իրեն նախագահ հայտարարած Սերժ Սարգսյանը, ներքին խնդիրները չլուծած, փորձում է չեղած լեգիտիմության լիմիտը լրացնել արտաքին աշխարհի ինչ-ինչ խաղերին մասնակցելով, որի արդյունքը այսօր տեսնում ենք»։

«Երկու տարի առաջ Գուրգեն Արսենյանի ղեկավարած կուսակցությունը հայտարարում էր, որ Ղարաբաղի հարցը ջհանդամ, ինչ ուզում է թող լինի, գլխավորը՝ Հայաստանի տնտեսական զարգացումն ապահովելն է»։

«...գերագույն քաղաքական բնութագրիչը նա է, որ Գագիկ Բեգլարյանը պատիվ ունի գլխավորել մի ցուցակ, որի անունը Հայաստանի Հանրապետական կուսակցություն է»։

«Ողջունելով հայ-թուրքական հաշտեցմանն ուղղված ջանքերը՝ ցավով, պետք է նկատենք հետևյալը. այդ գործընթացը Հայաստանի իշխանությունների կողմից օգտագործվում է մեկ նպատակով՝ դարձնել դա գործիք ընդդիմության նկատմամբ' բռնաճնշումները ապահովելու համար»։

«Եթե տվյալ պահին մտածում ես սեփական շահի մասին, շրջանացելով այն մեծ հասարակական շահը, որը կա, դու չես կարող մտավորական կոչվել»։

«Այսօր ասել, որ ընդդիմությունը կարող է վերցնել 51% կամ 40% + բոնուս, այս պահին ես իրատեսական չեմ համարում, ինչպես որ իրատեսական չեմ համարում որևէ այլ քաղաքական ուժի կողմից միանգամից 51% հասարակության վստահության ձայն ստանալը»։

«Եթե ընդդիմությունը վերցնի քաղաքային իշխանությունը, ապա այդ դեպքում մյուս ուժերը կլինեն ընդդիմություն»։