Երբեք չէի պատկերացնի, որ Հայոց ցեղասպանությունից 105 տարի անց «Զարդնիր Լաո մեռնիմ քզի» երգը կլինի արդիական։

Երկու տարին լիարժեք հերիք էր բարեփոխումների համար։

Սա մեծագույն դավաճանություն է ուղղված ողջ հայությանը։

Ստի չափը դեկտեմբերի 1-2-ի ցերեկը աստիճանաբար կբարձրանա անհեթեթության աստիճան:

Դավաճանաքայլական պատգամավորները, գլխավոր դատախազն ու ոստիկանապետը պատրաստակամություն են հայտնել փոխարինել նրան։

Հենց մտավորականները պետք է այդ հարցով հանդիպումներ ունենան նաև դերակատար քաղաքական ուժերի հետ:

Մի՛ կատարեք ապօրինի հրամաններ, եթե չեք կարող չկատարել՝ դուրս եկեք գործից։

Համեմատենք ամենաէական համարվող մեկ ցուցանիշ՝ ՀՆԱ-ն:

Հյուսիսային Կորեայի ու բռնապետ նախագահի վրա դեռ ապշողներ կա՞ն:

Լավ, ձեզ չեք հարգում, գոնե Շուշիիում մեծ խմբով զոհված ձեր ոստիկան ընկերների հիշատակը հարգեք։

Վտանգված է երկրի իրավական անվտանգությունը:

Երկրում «սև ուրբաթ» զեղչերի մարաթոն է, աշխատում են ռեստորանները, խանութները։

Հերիք չի՞ արդեն գոյություն չունեցող ռեյտինգի մասին մտածես։ Ռեյտինգով ապրելով երկիրը քանդեցիր։

Ինչից հետո Իտալիան սկսեց զարգանալ և դարձավ Եվրոպայի ամենահզոր երկրներից մեկը:

Աղետը քայլելով եկավ: Նա պետք է հեռանա: Որքան շուտ, այնքան՝ լավ:

Քրեական պատասխանատվություն է սահմանում արդարադատության իրականացմանը ցանկացած ձևով միջամտելու համար:

Սա ներքաղաքական պայքար չի, սա աթոռակռիվ չի, սա հայրենազրկված մարդկանց պայքար է։

Որպես մխիթարանք Միշուստինին խնդրեցին հետը խոսա, որ ընկճախտն ու հոգեվարքը չուժեղանա։