Առաջին հորիզոնականը զբաղեցնում է Ջորջ Օրուելի «Անասնաֆերմա» ստեղծագործությունը:

Տվյալ դեպքում ՕՏԱՐԸ հասարակությունն է։

Մերժելով հների գործելաոճը և օրինակ ծառայելով ներկա և ապագա հանքարդյունաբերությանը: 

Ուժեղ անլրջության հոտ է գալիս։

Ստացվում է` ում անունը նա տա, նա էլ հայտնվում է պոտենցիալ հանցագործի կարգավիճակում:

Որոշիչ դեր չեք ունենալու ոչ ԱԺ-ում, ոչ էլ հատկապես՝ ազգի ճակատատագրում։

Պարզապես չեն զգում, որ քաղաքականապես կողմնորոշված են:

Լկտի պնդերեսությունը՝ թանկարժեք հատկություն է։

Մեկ շնչին բաժին ընկնող պատգամավորի թեկնածուների թվով աշխարհում առաջին տեղում ենք։

Մեկ տարվա ընթացքում ցրել խարհրդարանը ու նոր ընտրություններ կազմակերպել։

Կոնգրեսը պետք է որ փակի «Ազատության» հայկական ծառայությունը։

Մի ժամանակ ասում էինք՝ պոլի փեդ լինի, մենակ թե ՀՀՇ լինի։

Զավեշտալի ընտրություններ։

Կիրառումը գրեթե դառնալու է անհնար։

Հնարավորություն տրվեց իրենց համար առավել բարենպաստ Ընտրական օրենսգրքով մասնակցել ընտրություններին։

Եթե տիկին Սիլվան ֆեյք գործարար չլիներ, նա նստած կլիներ վարչապետի կողքը։

Որոշակի չափով լեգիտիմացրեց այս ընտրությունները։

Շատ օրինակներ դեռևս շանս չեն տալիս։