Շատ մոտ ապագայում կարող է բարեկիրթ Ալիևից ստանալ ադրբեջանի ազգային հերոսի կոչում:

Շատ լավ հիշում եմ մինչև 97-98 թվերի սիրադեղյանական տեռորի մթնոլորտը երկրում։

Բոլշևիկները, բռնազավթելով իշխանությունը, ձերբակալեցին Սարդարապատի հերոսներին ու հայոց բանակի 1400 սպաների։

Խոսելու փոխարեն լավ կլինի լսի, թե ինչ են խոսում մարդիկ իր հոր ու ընտանիքի մասին։

Նիկոլի թիմում միակ ադեկվատը էն դվարնյաժկա Չալոն է։ Այն էլ նրանից է, որ ուղղակի խոսել ու ստատուս գրել չգիտի։

Եթե այս ընթացքը դառնա անշրջելի, ի հայտ կգա «ականջ ծամողների» անհայրենիք, անբան, անկիրթ սերունդ։

Ինձ Մասիսի ոստիկանությունում գիշերը խոշտանգումների ենթարկելուց հետո առավոտյան ձեռնաշղթաներով բերեցին ՆԳՆ:

Գնում-չոքում էր սրա-նրա բկին, այս ու այն բիզնեսմենի կամ գործարանի տնօրենի առանձնասենյակ էր ներխուժում՝ զինված խմբով, և պարտադրում իրեն գումար վճարել:

Ակնհայտ է, որ այս գործընթացի հիմնական նպատակն է հերթական հարվածը հասցնել Հայաստանի Հանրապետության զինված ուժերի և բանակի ղեկավարության վարկանիշին:

Առավել քան պարզ է, որ հայտնի երգի մոտիվներով՝ Show must go on։

Սա արդեն դարձել է մի յուրահատուկ ֆլեշմոբ՝ «էլ ո՞ւմ կարող ես դարձնել մեղադրյալ» անվանումով:

Սա ազգադավության ու հակապետականության բացահայտ դրսևորում է, իսկ դուք շարունակեք ծափահարել դավաճաններին ու բանտել հերոսներին։

Միջազգային հանրության կողմից «դեղին քարտից» հետո Փաշինյանը «նահաջում է երգով»:

Որպես ՀՀ առաջին ղեկավար, որը սրտացավ է Ադրբեջանի ժողովրդի շահով։

ՀՀ առաջին նախագահի ու ներկայիս իշխանությունների կրավորական կեցվածքը անընդունելի ու դատապարտելի է:

Ի՞նչ բարոյական իրավունքով է աղջնակը խոսում 90-ականների սպանություններից։

Աննպատակ և անկապ խոսելը շեֆիդ նման դարձնել դոգմա և ինչ-որ թեմաների շուրջ խոսել, կարծում եմ՝ անառարկելի է։

Ինչի՞ են իրանք՝ Վոժդի գլխավորությամբ, մենակ ուտելուց ու ծամելուց խոսում