«Թավշյա մեծ բոլոլայից» մի տարի, յոթ ամիս անց շատ հստակ ուրվագծվում է`ում և ինչի համար էր այսպես կոչված հեղափոխությունը:

Նիկոլի խորհրդարանում քաղաքական միտքն ու խոսքը գրեթե վերացել է։ «Վերնատանը» հիմնականում քաղաքական խոսք ու միտք էր հնչում։

Նիկոլի մոտ «սևանում» կամ «սպիտակում» են ըստ քաղաքական նպատակահարմարության։

Եկեղեցու պատմության պարտադիր լինելու դեպքում ապագա քաղաքաքապետներդ Վեհափառին պարոն կաթողիկոսով չեք դիմի։

ԿԳՄՍ նախարարության շենքի դիմաց շարունակվում է նստացույցը։

Հիմնավոր համարելով պաշտպանության կողմի ներկայացված գրեթե բոլոր փաստարկները։

Չի կարող դատարանը կախված լինել մի խումբ անձանցից։

Դրանից իր հանրային վարկն ու պոպուլիզմն է վտանգվում։

Հայաստանը Սահմանադրություն չունի և այսօր իշխանություններն առաջնորդվում են հեղափոխությամբ։